Yaramaz Öğrenci Şiiri

Yaramaz Öğrenci

Öğrenci elinden, kalmışım naçar

Beni bile harcar, satar öğrenci

Hiç sebebi yokken, okuldan kaçar

Çırpındıkça dibe, batar öğrenci.



Arka sıralarda, dürtüşme başlar

Ufak tefek şeyden, sürtüşme başlar

İdareye kızar, okulu taşlar

Camları ateşe, tutar öğrenci.



Saç sakal uzar, etek kısalır

Derslerin çoğundan, kırık not alır

Gece üçte yatar, uykusuz kalır

Sıranın üstüne, yatar öğrenci.



Makyajdan da kakmaz, gelir kokulu

Bununda dilinde, pirsing sokulu

Karıştırır bir de, bütün okulu

Birbirine bile, katar öğrenci.



Çalışmaz dersine, konar hazıra

Güvenir Allah’a, ya da Hızır’a

Destanlaşır cepler, yazılır sıra

Kopyeyi istersin, yutar öğrenci.



Sus dersin susmaz, velvele yapar

İyi yolda gitmez, kötüye sapar

Seviyorum der de, aşkına tapar

Üstelik gaf yapar, sakar öğrenci.



Çöpü yere atar, duvarı yazar

Günde beşi bulur, yediği azar

Aman dikkat edin, değmesin nazar

Cevşen’i boynuna takar öğrenci.



Öğretmeni takmaz, dersleri takmaz

Lise üçe gelmiş, kerrâttan çakmaz

Coşkun sular gibi, çağlayıp akmaz

Kendi kendisini, yakar öğrenci.



Biraz Tulum Hayri, biraz da şaban

Güdük Nemci yine, tepiyor taban

Okulda yangın var, tütüyor duman

Helâda cigara, yakar öğrenci.



Son derste kendinden, geçer uyuklar

Saate bakar da, zili sayıklar

Rüya görür gölde, yüzer kayıklar

Dinleye, dinleye, bıkar öğrenci.



Necati’m geçmişi, yaşadın bu gün

Öğretmen gelmezse, yapardık düğün

Sanki, bir masaldan kesit, gördüğün

Sabreder, dişini sıkar öğrenci.



Yazan: Alper harman

Öğrenci Şiirleri Şiirleri