Arıyorsan, yaradanı.
Ağaca, kuşa bak, anla.
Uçan kuşun kanadını.
Gör ve al sen ibretini.
Bak, çiçeğe ve böceğe.
Bunlar nasıl türediler ?
Ağ dokuyan örümceğe.
Nasıl bunu öğrendiler?
Canlıya rızkı kim verir?
Kafa yor ve biraz anla.
Düşün ki buz neden erir?
İdrak edersin zamanla.
Yaradan var da ve yokta.
Yaradan az da ve çokta.
Yaradan en çok yürekte.
Yaradan bak iyilikte.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yüreğim, sonsuz bir acı ile, yasta.
Bu acılar, beni, iyi tanıyorlar.
Ah!,Kalbim yine, yılgın, yorgun ve hasta.
Dertler beni, hep, sarıp, sarmalıyorlar.
Sorarlarsa; yok, aşka dair belirti.
Dostlar beni, neden iyi sanıyorlar?
Bu dertler ve kederler, hepten delirtti.
Beni, yok etmek için, gün sayıyorlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Artık ihtiyarladım.
Gençlik gitti yaşlandım.
Gençlere var öğüdüm.
Olma hiç düğüm düğüm.
Açık, net ol insana.
Değer verirler sana.
Vaktin varken yapsana.
Sevap bırak arkana.
Sende olacan yaşlı.
Hepten bir ağır başlı.
Bırakma gözü yaşlı.
Kimseyi, çatık kaşlı.
Nedir ömür dediğin?
Kâr mı sanki yediğin?
Varsa iyilik yaptığın?
Kârdır dua aldığın.
Faydalı ol çevrene.
Bakılsın gül çehrene.
Yoksa boş bir çerçeve.
Yakışmaz hiçbir eve.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gözlerim, seni hayal ederken, başlar düşmeye.
Kendime yardım edemem, uzaktasın başkasıyla
Ve başka birisi ile, olduğunu duyunca.
Görüyorum, aynı hayali, gece boyunca.
Seni hayal ettiğimde, hayalperestler gibi.
Sevdiğimi anladım, seni hayal ettiğimde.
Bütün gece ve gündüz, bu şekilde olsun.
Beni nasıl hissettirdiğini, düşündüğümde.
Aşkımız gerçek olduğunda, sen benimsin.
Birlikte harcadığımız vakti, aramaya başladım.
Söylediğimiz kelimeleri, hayal bile etmedim.
Seni hayal ettiğim zaman, böyle yapardım.
Sabahın, ilk ışıklarına kadar.
Ruhum ağrımaya başladıkça.
Kalbim, ikiye ayrılmaya başlar.
Seni hayal ettiğimde...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL