Yanmışım
Yüreğimi bir zalime sunmuşum
Diz çöküp el açıp aman diyerek
En kötü günümden yarar ummuşum
Döner devran gelir zaman diyerek
Günlerce susmuşum
Ölüler gibi
Herkese küsmüşüm
Deliler gibi
Çile doldurmuşum
Veliler gibi
Yamanmış bu sevda yaman diyerek
Mecnunum
Leylasız çöle düşmüşüm
Bülbülüm
Vefasız güle düşmüşüm
Ateşe düşmüşüm
Küle düşmüşüm
Yanmışım
Hallerim duman diyerek
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönül
Deli gönül
Sersem gönül
Seni kime versem gönül
Gönül gel sözümü dinle
Kendine kul etme beni
Artık ağrıma gidiyor
Koyun gibi gütme beni
Ömürsem gençlik çağıyım
Rüyaysam en gerçeğiyim
Ben bir sevda çiçeğiyim
Gördüğüne atma beni
Yanıldım uydum çağrına
Kapıldım aşk rüzgârına
Düştüm sevda pazarına
Bir kötüye satma beni
Sevgili benim canımdır
Damarlarımda kanımdır
Sevgi benim imanımdır
Zalime eş tutma beni
Erdal ERCİN
Sevgili
Fırtınalar önünde yelken kürek bırakıp
Girdiğim limanlarda dalgakıran sevgili
Korktuğum gecelerde aşk ateşini yakıp
Yanıbaşımda bir dağ gibi duran sevgili
Ey
Susamış gönlüme nehirler gibi akan
Her rüzgâr estiğinde başka bir bahar kokan
Dermansız yüreğimi sıkıp sıkıp bırakan
Kanı damarlarımda dolaştıran sevgili
Gözlerimin ışığı
Dizlerimin ferisin
Soframın duru suyu
Ak alnımın terisin
Sağ omzumun üstünde sevap yazan perisin
Başımdan her belâyı savuşturan sevgili
Erdal ERCİN
Tehdit
Gönül duymuyorsun vah vahlarımı
Ah keşkelerimi
Eyvahlarımı
Sonra sen çekersin günahlarımı
Ağır vebalimi alırsın gönül
Bir gün can evinden bıkar giderim
Arkamı dönerim
Çıkar giderim
Kapıyı bacayı yıkar giderim
Ellerin koynunda kalırsın gönül
Aslında gerek yok kibrit çakmaya
Kıvılcım yetecek ateş yakmaya
Sen dünden hazırsın yoldan çıkmaya
Dilerim belanı bulursun gönül
Paslı mengeneye takarsın beni
Canın sıkıldıkça sıkarsın beni
Üç beş yıla kalmaz yıkarsın beni
Korkarım kâtilim olursun gönül
Erdal ERCİN