Kimsem yok, çok yalnızım.
İç dünyamda, ıssızım.
Bu yüzden, hep sessizim
Yalın ve kimsesizim.
Dünya çok kalabalık.
Hâkim şimdi zorbalık.
Arkasından, kabalık.
Nerde kaldı insanlık?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gelecektin ey umut!
Hani saracaktin bizi?
Biz ki umuda hasret,
Beklerken seni.
Direniştin sen.
Sen ki;
Adın yeter eyleme.
Sen ki;
Adın yeter söyleme.
Aydınlık günler yakın!
Yine dilmizde türkü,
Sesimizde marş olursun.
Yine ederiz insanca,
Hakca mücadelemizi.
Sen bize yeni bir aşk,
Yeni bir heyecan.
Sen yaşama sevinci.
Bir ekmeğin kokusu.
Alin teri emeğin.
Geleceksin ey umut!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Oturuyorum sahilde, izliyorum boğazı.
Ey aşkı İstanbul!, ömrünce çekerim, bu nazı.
Eşsiz bir tablo izliyorum, bak burada sanki.
Bu şehrin, kışlarından, daha güzel olur yazı.
Bir ressam tualini, sanki maviye boyamış.
Vapurları, gemileri, nakış nakış oyalamış.
Orda var Kadıköy, Üsküdar sahili, Kalamış.
Ressam bu resimde, ifadeyi, bak yakalamış.
Kız kulesi, Galata kulesi, tüm kuleler var.
Sahildeki, bütün eski köşkler ve yalılar var.
Osmanlı'dan gelen, nefis, tarihi saraylar var.
Atalardan bize yadigar kalan, hisarlar var.
Bu şehri anlatmak için, derin yaşamak gerek.
Derin yaşamak ki; hem öyle, içten, çok severek.
Anlaşılmaz bu şehir, asla onu terk ederek.
İstanbul aşkı için, gerçek seven, yürek gerek.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
El ele tutuşarak, çok gezdik.
Biz bazen, ayrılıktan da bezdik.
Bir zaman, birbirimizi çok sevdik.
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Sana neden, umut bağlamışım?
Uğruna boşuna, ağlamışım.
Bak, yaralarımı dağlamışım
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Neden sevgili? Bana bu eziyet.
Sanma ki, bu yaptığın meziyet.
Düzelt kendini, bu ne vaziyet?
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL