Eğitim Sitesi

Yalan Dünya Şiiri

Yalan Dünya

Yalan dünya sana geldim
İçi boş kervansaraysın
Dinle beni gafil insan,
Niçin şeytana uyarsın?

Bu dünyaya hiç güvenme,
Malın mülkünle öğünme,
El söylesin sen dinleme,
Barışmaya yol ararsıni

Seyfettin der kaldım burda,
İçi çamurlu bir yarda,
Başın kalır ise darda,
Derdin Allah'a salarsın.

Seyfettin ATEŞ Şiirleri

  

çook ben bu şiiiri ben yazdım 2006-04-12

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Seyfettin ATEŞ Şiirleri:

Yüzüm Gülmedi

Şu yalan dünyaya geldim geleli,
Bir kerecik olsun yüzüm gülmedii
Gece gündüz zarı zarı ağlarım,
Kanlı göz yaşımı kimse silmedi.

Cefa deryası içinde yüzerim,
Zulümden ezadan hergün bezerim,
Üzgün argın bu diyarda gezerim,
Garibim halimden kimse bilmedi.

Seyfettin de derki ben ne yapayım,
Çekilmez dertleri kime satayım,
Kimsesizim hangi daldan tutayım?
Aşıma hiç tatlı katan olmadı.

Seyfettin ATEŞ

Hastanede

Bu akşam son gecem burada,
Bir sessizlik hakim her tarafta.
Yağmur damlaları asılı camlarda,
İnce bir cise duyuluyor dışarda.

Telefon sesleri yırtıyor sessizliği,
Birden dağılıyor gecede duygular.
Koridorda ayak,dışarda korna sesi,
Tatile girdi bizim uykular.

Seyfettin ATEŞ

Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını

Dinleyin anlatayım şu insan hayatını,
Daha anne karnında bulmuştur rahatını.

Bir yaşına gelince hiç yerinde duramaz,
Gelince dört yaşına olur sana yaramaz.

Yedi yaşa gelince gelmez sokaktan beri,
Der anne babasına okula gönder beni.

On yaşına gelince tanır kendi kendini,
On ikiye gelince beller cinsiyetini.

On beşine gelince bir gül gibi açarlar,
On sekize gelince çok cilveler yaparlar.

Kızlar yirmi yaşında vurur sofraya tekme,
Yirmi iki yaşında ister kocaya gitme.

Delikanlı olanın damarda kaynar kanı,
Yirmi beşe gelince söyler everin beni.

Otuzuna gelenin bıyıkları burulur,
Aklı başına gelir duyguları durulur.

Otuz beşe gelince bakar yolun yarısı,
Başının etini yer çocukları karısı.

Kırk yaşına gelince aklı gelir başına,
Kırk beşinde söylenir ha bu dünya boşuna.

Elli yaşında başlar çoluk çocuk dertleri,
Elli beşe gelince kalır bir kemik deri.

Altmışında gözetir ahiretin yolunu,
Yetmişine gelince doğrultamaz belini.

Yaş seksene basınca tutmaz olur dizleri,
Doksanına gelince görmez olur gözleri.

Doksan beşe gelince başı yastıktan kalkmaz,
Yüz yaşına gelince dönüp dünyaya bakmaz.

Seyfi söyler sözünü anlamazlar özünü,
Mevlaya dön yüzünü dünya sana da kalmaz.

Seyfettin ATEŞ

Yalan Dünya Şiiri