Aile sevgisi ardından,
İlk sevgi, vatan sevgisidir.
İnsanın, çocukluk çağından,
Öğreneceği, bilgisidir.
Vatan toprakları kutsaldır.
Sahip çık sen, o emanete
Gerekirse, düşmana saldır.
İzin verme, bu ihanete.
Atalar, döktü kanlarını.
Bunu idrak et ve anla.
Verdiler hep bir canlarını.
Tarih yazdılar, et ve kanla.
Türk çocuğu sen hep özgürsün.
Özgürlüğün bil kıymetini.
Bu topraklarda hep gözcüsün
Saldırana bildir haddini.
Damarlarında asil kan var.
Bu, cesaretinin temeli.
Bak, ölen milyonlarca can var.
Yok oldu, düşmanın emeli.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dostlar edindim sanmışım.
Yalan dünya aldanmışım.
Hep dostumu dost görmüşüm.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Dosta sırrım vermişim.
Hak Kemale ermişim.
Gel gör yine aldanmışım.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Dost değince, dost olunmaz.
Post değince, post bulunmaz.
Hakiki dost hiç aranmaz.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Sen bir gül.
Ben bülbül.
Bir aşk bu.
İçi hicaz.
Dışı mecaz...
Biter mi ki?
Bu yaz...
Sen sevgili.
Ben sevimli.
Örtüşmedi...
Belki bitmeli.
Belki sürmeli.
Karar vermeli...
Aşk mevsimi.
Yaz mevsimi...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Mevsim yaz, gökyüzünde güneş var.
Hevesim az, bak yüzümde telaş var.
Gün ışıltılı, gün aydınlık, gün güzel.
Ancak sen yoksun, bu beni çok üzer.
Aşıklar, el ele gezerken, bak sokaklarda.
Ben seni arar oldum, yine o kuytularda.
Yürek vurgun, yüz solgun, bu akşamlarda.
Kaybolup gittim, bu şehrin yaman aşklarında.
Gece sahilde, bir rüzgar, tenimi okşar.
Yorgun gemiler, bu limana, demir atar.
Sevgilim, sen ve ben, hangi umudun yolcusuyuz
Bitip tükenmek bilmeyen, bir sevda vurgunuyuz.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL