Neyiz biz?,Neden geldik bu aleme?
Yok oluş mu?,Var oluş mu önemli?
Özüne dön, bakma sen, elaleme.
Gözlerin bazen, kalacaktır nemli.
Akıl ve mantık, süzgecinden geçir.
Bilimi, maddeyi, sonsuz evreni.
Tüm insanların, arasından seçil.
Tamamla, yolculuktaki devreni.
Gözün gördüğü, parasal değerler.
Özün ördüğü, yarasal eğerler.
İç dünyanda sana, yol gösterecek.
Bazen bilinmeyen, tüm meğerler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ruhum daralıyor, canım sıkılıyor.
Bir mengene var, sanki beni sıkıyor.
Neşem yok oldu, hüzünler sardı beni.
Acı, sevincin içinden, sıyrılıyor.
Kafam dalgın yine, gözler bak buğulu.
Bu kıskaç, gelmedi bana hiç uğurlu.
Darlandıkça darlandım, oksijen lazım.
Yoksa sağır edecek, gelen uğultu.
Keder olmasaydı, uçardık keyiften.
Bazen de güleriz biz, çakırkeyiften.
Kimse için, kendini, üzmeye değmez.
Dertler gelince, kaçmak lazım, hafiften.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşk, riske girmektir.
Aslında, cesaret işidir.
Biraz yürek, biraz cesaret.
Kimseye aldırmadan,
Özgürce yaşamaktır, sevmeyi.
Bazen de, yıkılışı, göze almaktır.
Acıya katlanmaktır, aşk.
Bezen, sineye çekmek terkedilişi.
Kabul etmektir, ansızın gidişi.
Uğruna, ölürüm derken, kaybedişi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sevgilim bak, sen yoksan, ben de yokum.
Açsamda, sen varsan, inan ki, tokum.
Nice, zor günler yaşadık, biz senle.
Dertler azaltsada, seninle çokum.
Sevginin, aşkın, sendedir değeri.
Bu işin, pişmanlığı yok, meğeri.
Biz birlikte, biz olurken, seninle.
Sevdanın, sökülüyordu ciğeri.
Eksiksem, tamamlarsın, o sevginle.
Aşkımızı, yüceltirsin, ilginle.
Eğer bir gün, dersen bana, ben yokum.
Sevgilim, sen yoksan, ben de yokum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL