Varlık Muamması
Ben hikmet şarabını yudum yudum içmişim,
Bir de sarhoş olmuşum, kendimden de geçmişim...
Aynada gördüğüm şey meğer bir hayâl imiş,
Varlık denizinde ben, muazzam bir hiçmişim.
Hepsi birer hayalmiş, gerçek sandığım işler...
Bir gölgeden ibaret, birer yalan imişler.
Onsekiz bin âlemden süzülüp de gelmişler,
Meğer kaderimi ben, irademle seçmişim.
Sade bir et değilmiş, bana verilen yürek.
Ölmeden evvel ölüp, hesabı vermem gerek.
"Elestü bi rabbiküm" hitabını bilerek
"Belî" deyip rabbime, benliğimden geçmişim.
Bir münadî melekle duyurmuş da sesini
Yüreğime üflemiş, aşk ile nefesini
Bu dünya cevherinin, bırakıp hevesini,
Okumuşum salâmı, kefenimi biçmişim.
Gel, dünya oyunundan vazgeç artık sen Turan,
Mürşidin Peygamberin, rehberindir ol Kur'an,
Kainatın sırrını oluk oluk akıtan
Hakikat çeşmesinden, ab-ı hayât içmişim.
Turan AKBULUT Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Nasihat
Dünya zor bir sınavdır, kendini salma sakın
Ateşi su gibidir, içine dalma sakın
Meziyeti hiledir, sahibi hilebazlar
Sana inci sunsalar, kanıp da alma sakın
Seyr-i süluk yolunda, sen salât-ı daim ol
Eziyet bile görsen, insanlara naim ol
Marifeti yalandır, müdavimi yalancı
Doğruluktan ayrılma, yolunda hep kaim ol.
Mutu kable ente mut; sırrına er de kurtul
Ölmeden evvel ölüp, hesabı ver de kurtul
Mürşidin gül olsun ki, sen de bülbül olasın
Seher vakti ağla hep, goncagül der de kurtul.
Sen Hakk'ı arar isen, şöyle bir dolaş burda
Bu yol cefa yoludur, belâya bulaş burda
Rızanın anahtarı, sabır kapısındadır
Eğer âşık isen gel, mâşuka ulaş burda.
Dil olmak istiyorsan, önce kulak ol da gel
Masivâdan el çekip, dosdoğru bir yolda gel
Nasihatı evvela kendin dinle sen Turan
Gönül pınarına dal, Kevser ile dol da gel.
TURAN AKBULUT
Turan AKBULUT
O?nsuz Olmaz!
Ben tecelli aynasıyım
Benden ışık sadır olmaz
O’ndan alır yansıtırım
Işık yoksa ayna olmaz.
Göz bendeyse gören O’dur
O’nsuz gözde şekil olmaz
Bu bedende asıl O’dur
Asıl yoksa vekil olmaz.
Bedendeki kuvvet O’dur
Çekilirse kudret olmaz
Hiç bitmeyen servet O’dur
Servet yoksa halvet olmaz.
Su gibi, can veren O’dur
O’nsuz asla hayat olmaz
Kainatı düren O’dur
O’na zinhar memat olmaz.
O ölmeyen bir diridir
O’nsuz bir şey zahir olmaz
Kainat peygamberidir
O’na evvel, ahir olmaz.
Zat-ı Mutlak’ın nurudur
O’nsuz Elif ayna olmaz
Rahman, Rahim, hepsi O’dur
O’nsuz olmaz! O’nsuz olmaz!
Turan AKBULUT
Turan AKBULUT
Şehit Ve Annesi
Anne!
Tatlı rüyalar anneciğim…
Bu sabah uyandığında
“Bir rüya gördüm!” diyeceksin
“Rüyamda oğlumu gördüm!
Aslanımı, ciğerparemi,
yavrumu gördüm!”
ahh, canım annem!
Ne güzel okşardın saçlarımı…
Yanaklarıma sıcacık öpücükler kondururdun
Canımla beraber acırdı canın,
Sanki, ellerinde atardı yüreğim.
Ben hasta olsam senin için yanardı,
Üzüldüğümde yüreğin kanardı da
Belli etmemeye çalışırdın
Ama, hep o gizli gözyaşların
Ele verirdi seni…
Onu da ben belli etmezdim.
Anacığım!
Dilimde türkü gibiydin
Yanık mısralarım vardı senden yana
Adını andığımda yüreğim bir başka yanardı
Ana.
Senin yandığın gibi hani;
Adımı andığın zamanlarda…
Sen benim en temiz yanımdın,
Taze baharım gibiydin ana!
Seninle açardı güllerim,
Seninle yeşerirdi yollarım,
Sensiz ötmezdi bülbüller
Sensiz kokmazdı karanfiller
Senin olmadığın yerde
Her yanımı örümcekler sarardı benim
Senin tılsımlı nefesin beni canlandırırdı
Arınırdım, ak pak olurdu her yanım;
Senin elinin değdiği yerde…
Canım anam!
Gözümün nuru, gönlümün baharı anam!
Cennetler saklıydı senin ayaklarının altında…
İşte, ben gördüm o cenneti ana!
Kim getirdi sana o kara haberi bilmem!
Kim dedi “oğlun öldü!” diye
Ben ölmedim ki ana!
Bilmez mi o kara haberciler
Şehitler ölmezler!
Ben ölmedim ana!
Aha, yanı başındayım
Sen şimdi tatlı tatlı uyusan da
Ben hep geleceğim.
Sana dokunamadan,
Ellerini öpemeden,
Başımı dizine,
Yanaklarımı yanaklarına koyamadan
Sıcacık bir nefes bırakacağım yanı başına;
Beni her andığında…
Hadi, kaldır başını!
Soranlara “Ölmedi benim oğlum!” de,
Gerçi anacığım, eller bu sırrı bilmezler;
Şehitler ölmezler!
Sakın bir daha ağlama olur mu!
Sakın yüreğini dağlama!
Aman ha anam!
Sakın bir daha karalar bağlama!
Sen bir şehit anasısın…
Hani, hatırladın mı?
Beni uğurlarken evin kapısında
“Güle güle git oğul,
seni ben vatana kurban adadım
ya şehit, ya gazi ol!” demiştin…
bak yine sözünü tuttum senin
vatana siper oldu bedenim!
Kör kurşun yüreğime saplandığında,
Önce “Allah!” dedim
Sonra, adını andım ana!
Bir görmeliydin beni o anda,
Senin oğlun olduğumu bildi herkes,
“Öyle ananın böyle oğlu olur!” dediler
bedenimi yıkamadan toprağa verdiler…
hani, sen bilirsin ya anacığım,
Şehitler ölmezler!
Kurban olurum anam
Ağlama!
Yüreğini dağlama!
Sakın ha gözümün nuru
Karalar bağlama!
Yakışmaz sana karalar bağlamak,
Yakışmaz bir şehidin anasına ağlamak!
Yarın günlerden yirmibir ocak
Benim doğum günümdü hani…
Biliyorum, yine koşarak geleceksin yanıma
Fatihalar, Yasin-i Şerifler okuyacaksın
Ruhuma.
Senin de başında bembeyaz bir örtü olsun,
olur mu ana?
Mezar taşımın üstündeki kar kadar beyaz…
Ey benim güzel anam!
Yarın, başucumda otur biraz…
Turan AKBULUT
