Var Mısın? Şiiri

Mahmut Nazik Eline yüreğine sağlık Elif Hanım.. Herşeye rağmen hayat güzel değil mi.. Mesele her şeye rağmen varım deme cesaretini gösterebilmekte. Gururun esiri olmamakta. Güzel dizelerdi... 2009-02-15

aylin süperrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
2009-01-04

Var Mısın?

Var mısın? Yarına yarınlara

Var mısın geçmişin izlerini silip

Yeni hayata merhabaya

Var mısın kırlarda dağlarda

Kelebeklerle oynayıp

Papatyalarla fal bakmaya

Seviyor sevmiyor ve seviyor

Kumsalda yalın ayak el ele dolaşmaya

Denizleri kucaklayıp maviliklere dalmaya

Bulutlara karışıp saklambaç oynamaya

Göküzüne resimler yapıp kanatlar çırpmaya

Gök kuşağına salıncak kurup mutluluğa salınmaya

Var mısın tüm bunları yaşamaya yaşatmaya paylaşmaya

Hayata kocaman kocaman haykırmaya

Seviyorum seni hayat

Seviyorum umutlar

Seviyorum yarınlar

Seviyorum demeye var mısın

Elif KAYA

Öfkem

Öylesine öfkeliyim ki sana

Kızgın şişlerle dağlayabilirim gözlerini

Başka birine bakmasın diye

Darağacında ilmekte olsan

Hiç düşünmeden tekmeleyebilirim altındaki iskemleyi

Bir başkasıyla nefes almayasın diye

Senden öyle nefret ediyorum ki

Zindanlara kör kuyulara atabilirim sonsuza kadar

Bir başkasıyla aydınlık gün yaşama diye

Yüz kez müebbet verebilirim sana

Bir başkasıyla özgürce dolaşma diye

Sana öyle öfkeliyim ki

Beddualar ediyorum

Tanrıya yakarıyorum

Dayanılmaz acılar versin

Kahretsin korlar düşüsün yüreğine için yansın

Sonsuz mutsuzluklara mahkum etsin

Biliyor musun çok öfkeliyim

Ama seni öyle seviyorum ki

Ne beddualar edebilirim

Ne acılar çektirebilirim

Kıyamam incitmeye

Tahammül edemem kulağındaki

Bir başka sese başka nefese

Başkasının dokunmasına öpmesine

Göz bebeklerini görmesine katlanamam

Aslında biliyorum sen bir hiçsin

Sadece boş bir yalancı öylesinesin

Değmezsin sevmeye layık değilsin

Ne sözün var ne yüzün

Aslında biliyor musun sana değil bana kızgınım

Kalbime yüreğime kızgınım

Kabahat onların onlar seni sevmese

Sen gerçekten hiç bir şeysin

Elif KAYA

Köyüm

Köyüm kartal yuvasıdır dağ başında kurulu

Kışları sert boyunca kar gecesi ayaz

Fırtınası dağları taşları söker yıkar

Baharı bahardır çiçekler kokar

Dereleri çağlayan köpük köpük coşar

Koyunu kuzusu ağıllar dolusu

Çobanları karabaşlar

Koyun kuzu meleşir ta yüreğinin içini titretir

Yazları ekini elması kirazı şeftalisi

Buz gibi taze nefes havası

Düğünleri bayramları sevenleri sayanları

Güz ekinler derilir sergiler serilir

İnsanları da mevsimleri gibidir

Bahar kokar mis kokar duyguları his kokar

Fırtına koparır ayaz tutar buz tutar

Sis tutar pus tutar yas tutar

Yazları eli açık cömerttir sınırsızca

Bir mevsim güzdür yaprak döker çiçekleri solar

Hazan olur viran olur ümitler solar

İşte o mevsimler köyümün son mevsimi olur

Hezeyanı heyelanı olur

Bahar kokmaz fırtına kopmaz

Pus tutar sis tutar ve sonuçta cehalet yutar

Köyümü ta yüz yıl öncesine götürür

Elleri tutmaz gözleri görmez aklı ermez olur

İşte bu mevsim köyümün son mevsimi olur

Okul nedir neye gereklidir bilmez

Çocuk nedir ne için yapılır düşünmez

Gelecek nedir neler yapılmalı sormaz

Sisler kara dumanlar çöker başlarına ayaklarına yüreklerine

Ne yol bulur ne yön ne de yarın düşünür

İşte bu mevsim köyümün hiçliği olur

Sesi yürekleri dağlayan karabaşa teslim bir köy olur

O köy işte böyle bir köyüm olur

Elif KAYA