Uyandı
Uyandım
Yanımda bir güzel uyur
Dedim seyredeyim
Tuttu uyandı
Doğruldu
Baktı ki gözleri mahmur
Uzanıp yeniden yattı
Uyandı
Mıncıkladım dudağını dilini
Gıdıkladım ayağını elini
Dolandım
Usulca sardım belini
Kalem kaşlarını çattı
Uyandı
Sordum
Dün rüyana niye girmedim
Sordukça bunalttım
Huzur vermedim
Böyle şiddet böyle celâl görmedim
Yorganı üstünden attı
Uyandı
Dedi yettin artık
Tuttu saçımdan
Sinirlendim
Ama güldüm içimden
Dedim öğlen oldu
Öldüm acımdan
Güldü
Canıma can kattı
Uyandı
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sevgili
Fırtınalar önünde yelken kürek bırakıp
Girdiğim limanlarda dalgakıran sevgili
Korktuğum gecelerde aşk ateşini yakıp
Yanıbaşımda bir dağ gibi duran sevgili
Ey
Susamış gönlüme nehirler gibi akan
Her rüzgâr estiğinde başka bir bahar kokan
Dermansız yüreğimi sıkıp sıkıp bırakan
Kanı damarlarımda dolaştıran sevgili
Gözlerimin ışığı
Dizlerimin ferisin
Soframın duru suyu
Ak alnımın terisin
Sağ omzumun üstünde sevap yazan perisin
Başımdan her belâyı savuşturan sevgili
Erdal ERCİN
Gittin Gideli
Gülmeyi unuttum
Gittin gideli
Duruldu duygunun o coşkun seli
Çok oldu ben senden umut keseli
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Adına diktiğim güller boşuna
Baktırıp baktığım fallar boşuna
Bilirim döktüğüm diller boşuna
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Bir seni tanıdım
Sana vuruldum
Eşimi dostumu kırdım
Kırıldım
Her şeyden vazgeçtim
Artık yoruldum
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Erdal ERCİN
Reva Mı
İçimde volkan kaynardı
Kalbim yerinden oynardı
Deli bir tarafım vardı
Ben ki böyle durulayım
Severdim
Yüzüm gülmezdi
Saklardım
Kimse bilmezdi
Aklıma bile gelmezdi
Gözlerine vurulayım
Gönlüme karanlık yerde
Çekildi gözümden perde
Nasıl düştüm ben bu derde
Kırk yerimden kırılayım
Ya aşkı tatmadı derim
Ya gözü tutmadı derim
Aklına yatmadı derim
Sana niye darılayım
Denizler kadar derin ol
Gölgeler kadar serin ol
Reva mı sen ellerin ol
Ben taşlara sarılayım
Erdal Ercin
Erdal ERCİN