Umutsuz Şiiri

Öfkem

Öylesine öfkeliyim ki sana

Kızgın şişlerle dağlayabilirim gözlerini

Başka birine bakmasın diye

Darağacında ilmekte olsan

Hiç düşünmeden tekmeleyebilirim altındaki iskemleyi

Bir başkasıyla nefes almayasın diye

Senden öyle nefret ediyorum ki

Zindanlara kör kuyulara atabilirim sonsuza kadar

Bir başkasıyla aydınlık gün yaşama diye

Yüz kez müebbet verebilirim sana

Bir başkasıyla özgürce dolaşma diye

Sana öyle öfkeliyim ki

Beddualar ediyorum

Tanrıya yakarıyorum

Dayanılmaz acılar versin

Kahretsin korlar düşüsün yüreğine için yansın

Sonsuz mutsuzluklara mahkum etsin

Biliyor musun çok öfkeliyim

Ama seni öyle seviyorum ki

Ne beddualar edebilirim

Ne acılar çektirebilirim

Kıyamam incitmeye

Tahammül edemem kulağındaki

Bir başka sese başka nefese

Başkasının dokunmasına öpmesine

Göz bebeklerini görmesine katlanamam

Aslında biliyorum sen bir hiçsin

Sadece boş bir yalancı öylesinesin

Değmezsin sevmeye layık değilsin

Ne sözün var ne yüzün

Aslında biliyor musun sana değil bana kızgınım

Kalbime yüreğime kızgınım

Kabahat onların onlar seni sevmese

Sen gerçekten hiç bir şeysin

Elif KAYA

Doğrusu

Ne analar gördüm eli ayağı öpülesi

Ne babalar gördüm kulu kölesi olunası

Ne atalar var uğruna ölünesi

Ne analar babalar var tenini toprak doyurası

Çocuk hasta olmuş hiç elini koymamış alnına

Hiç açmamış kollarını açabildiğince sarılsın ona

Hiç tutmamış elinden hadi bakkala gidelim

Hiç bakmamış üstüne başına yırtık ayakkabısına

Bunlar eskimiş mi ne yenisini alalım sana

Hiç atmamış kucağına bak bu çikolata senin

Hiç bindirmemiş omzuna bak koca adam oldun

Hiç vermemiş eline harçlık bak bunu senin için kazandım

Diyor ya hani bir de ben babayım

Aslında çok güzel laflar nasihatler ediyor

Bir konuşmaya başlayınca insanın ağzı açık kalıyor

İşine sıkı sarıl adam gibi adam ol diyor

Ama düşünmüyor ki üzüm üzüme baka baka kararır

İnsanlara nasihat değil örnek olabilmek gerekir

Oysa her gün evine bir gelişi var ki

Kah içmiş kah düşmüş kah yıkılmış bir yol ortasına

Ya da bir duvar dibine yanına almış bir iki şişe

Naralar atıyor konu komşu tuh diyerek bakıyor

Bakın lan bakın ben babayım ben kocayım ben adamım

Eve her girişinde orayı cehenneme çeviriyor

Saygı sevgi duyun bana diyor sallana sallana

Bilmiyor ki ısmarlama olmaz bunlar hak edersen alırsın

Böyle ana babaların tenini ana baba olamadan toprak doyursun

Elif KAYA

Felek Ne İstedin Benden

Yüzüne gülüp ardına kuyu mu kazdım

Yolunu kesip kuyruğuna mı bastım

Yel olup da kolun dalın mı kırdım

Dururken yurdundan yuvandan mı ettim

Allahın verdiği canına mı kast ettim

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Elini uzattın da kolunu mu aldım

Yolunda budak olup gözüne mi battım

Döndüm de bir kez kem gözle mi baktım

Kor olup düştüm de yüreğin mi yaktım

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Çekemem bak seni öyle yüklenme bana

Bırak ölem dedim ölümü de çok gördün

O zaman bir gün gülem dedim güldürmedin

Ya suçum söyle ya seni sevem dedim

Yoksa bırak bu diyarları terk edem dedim

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Bir yuva kurdum baykuş tünettin damına

Kara bulutları taç yaptın daim başıma

Dağlar dayanmaz oldu bak bu ahıma

Ben tükendim ah felek artık son safha

Felek ne istedin benden suçum ne benim



Gamı tasayı yoldaş ettin bana

Hüznü yalnızlığı ölümüne gardaş ettin bana

Dayanacak ne sabır ne yürek kaldı bende

Geçmişimi geleceğimi talan ettin felek

Nedir bu zalimliğin ne bu zulmün ahın

Felek ne istedin benden suçum ne benim

Kader suçum ne benim söylesene bana



Elif Kaya

Elif KAYA