Ey gül!
Gül hadi!
Sen bülbüle.
Bülbül harap oldu,
Hep sen diye.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bülbül tutulmuştur güle,
Uyku girmez gözlerine,
Seher vakti nöbetlerde,
O güzel sesi ile,
Verir âlemlere neşe.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Yağmur yüklü bulutlar,
Ve o güzelim rüzgarlar,
Bir de o, o topraklar…
Hayran kaldı bu aşka,
Bülbülün sevdası bir başka.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bülbülün dilinde hoş nağmeler,
Aşk kokan o dizeler,
Âşık bülbül hep gül ile,
Bülbüle hasret tüm sevenler,
Arşa çıkar bu özlemler.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bu firakı taşıyamaz.
Gözlerinde yaş kalmaz,
Bülbül gülden ayrı olmaz,
Yürek buna dayanamaz,
Bülbül gülsüz yaşayamaz!
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ruhumun derinliğinde,
Kalbimin zirvesinde,
Yûnus’un benliğinde,
Sarmaşık aşk,
Sarmaşık aşk…
Hakk diyen şu dilimde,
Hikmette ve ilimde,
Yûnus’un benliğinde,
Sarmaşık aşk,
Sarmaşık aşk…
Muhabbetin illerinde,
Tasavvufun başkentinde,
Yûnus’un benliğinde,
Sarmaşık aşk,
Sarmaşık aşk…
Ağlayan gözlerimde,
Gül kokan sözlerimde,
Yûnus’un benliğinde,
Sarmaşık aşk,
Sarmaşık aşk…
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Şah Damarımızdan Bize Daha Yakınsın
Sen’den uzak kalınmaz,
Sen’siz nefes alınmaz,
Sen tek ilahımızsın,
Yaratanımızsın,
Şah damarımızdan bize,
Daha yakınsın.
Yokken var edensin,
Cansıza can verensin,
İşitensin, görensin,
Sen her şeyi bilensin,
Şah damarımızdan bize,
Daha yakınsın.
Ağlatan, güldürensin,
Diriyi öldürensin,
Ölüyü diriltensin,
Sonsuz kudret sahibisin,
Şah damarımızdan bize,
Daha yakınsın.
Resul’ü gönderensin,
Kur’an’ı indirensin,
Yolumu gösterensin,
Tek hidayet verensin,
Şah damarımızdan bize,
Daha yakınsın.
Hastalık da musibet de
Her biri derman derde,
Temizlersin günahlardan,
Tek şifa veren Sen’sin,
Şah damarımızdan bize,
Daha yakınsın.
Rahmetini indirensin,
Gözyaşımı dindirensin,
Hikmete erdirensin,
Her şeyin tek sahibisin,
Şah damarımızdan bize,
Daha yakınsın.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Bir şâir bin şiir,
Bin şâir bir şiir.
Âşık cezbededir, bil!
Rabbini Kur’an’la bil.
Yûnus geziyor il il,
Sen bu şiirle diril!
Azaplara atar, bil!
Hikmetsiz konuşan dil.
İnsan ölümsüz değil,
Sen Hakk önünde eğil.
Sözümüz bâtıl değil,
Secden imana delil.
Sen bu şiirle diril,
Belki sana bu son zil.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN