UÇAK BABAMA SELAM SÖYLE
Bir Anadolu kasabasında,
Küçük bir çocuğum ben.
Babam gurbet ellerde.
Çalışır emek ve ter ile.
Kazanır halalinden, ekmeğimizi.
Anam yalnız, anam çileli..
Büyütmeye çalışıyor hem bizi,
Hem umutlarını...
Ben oyun oynuyorum sokakta.
İçimde, yüreğimde, baba hasreti.
Öyle ya, baba umut demek, baba dağ demek.
Baba emek demektir, yürekte.
Onsuz, yarım büyür bir çocuk.
Hep bir yanı eksiktir, yaşama karşı.
Baba kokusu, sanki bir sevda türküsü.
Sağlam bir destek ve bir öğüt gibidir baba.
Her sözü, kulağa bir küpedir, çocuğa.
Bir çınardır, baba ocakta.
Kök salar ta derinlere.
İz bırakır, yüreklere...
Seksek oynarken, başımı göğe kaldırdım.
Hemen arkamda dururken, uzun bir kaldırım.
Çıktım üstüne, mavi gök yüzüne, baka kaldım.
Bir uçak, ardında beyaz bir çizgi...
Geçiyor semadan, pek bir hızlı...
Bir an, babam geliyor, aklıma.
Ve ona olan, özlemimle,
Haykırıyorum, gökyüzüne...
Uçaaak, babama selam söyle!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bu şiir sahibini arıyor.
Hiç görmediğim fakat,
göreceğime adım gibi inandığım,
Seni arıyor...
Bu mısralar sana yazıldı.
Sen; hiç görmediğim ancak çok seveceğim kişi,
Seni nasıl anlatacağım?
Hislerim ile düşüncelerim biliyor ki;
Sen bir gün çıkıp geleceksin
Ve benim geleceğim olacaksın..
Sen; beklenen sevgili...
Sen; özlenen sevgili...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Beni, ne kadar seviyorsun? diyorsun.
Sevgilim; seni, tuz kadar, seviyorum.
Evet, evet!, yanlış duymadın, bunu.
Seni, tuz kadar seviyorum.
Bak denizlere, neden tuzludur?
Deniz, tuzsuz olur mu? sevdiceğim.
Tuzlu kokusu olmasa, deniz neye yarar?
Varsın, yanlış düşünsünler, hakkımda.
Ben seni, tuz kadar seviyorum, bitanem.
Gözlerimdeki yaşların, tuzu kadar.
Ekmeğin, zeytinin, çorbanın tuzu kadar.
Ben seni, yemeğin tuzu gibi seviyorum meleğim
Sensiz, tadsız, tuzsuz ve huysuz biriyim.
Hayatımın, tamamlayıcı tadı gibisin.
Seni, aşkımın, eksiksiz yanı gibi, seviyorum.
Ve ruhumda bıraktığın, güzel bir haz gibi...
İsteyen, istediği şekilde sever sevdiğini.
Sevgilim, ben seni; tuz kadar seviyorum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bak, kanseri bile yenerken sevgi.
O zaman neden olur, sevgisizlik?
İnsanın, hoşuna giderken ilgi.
O halde, neden ki bu ilgisizlik?
Verin sevginizi, birbirinize.
Hep gülümseyin, sevdiklerinize.
Herkes hayranlık duysun, ilginize.
Sevgi ekilsin, yüreklerinize.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL