UÇAK BABAMA SELAM SÖYLE
Bir Anadolu kasabasında,
Küçük bir çocuğum ben.
Babam gurbet ellerde.
Çalışır emek ve ter ile.
Kazanır halalinden, ekmeğimizi.
Anam yalnız, anam çileli..
Büyütmeye çalışıyor hem bizi,
Hem umutlarını...
Ben oyun oynuyorum sokakta.
İçimde, yüreğimde, baba hasreti.
Öyle ya, baba umut demek, baba dağ demek.
Baba emek demektir, yürekte.
Onsuz, yarım büyür bir çocuk.
Hep bir yanı eksiktir, yaşama karşı.
Baba kokusu, sanki bir sevda türküsü.
Sağlam bir destek ve bir öğüt gibidir baba.
Her sözü, kulağa bir küpedir, çocuğa.
Bir çınardır, baba ocakta.
Kök salar ta derinlere.
İz bırakır, yüreklere...
Seksek oynarken, başımı göğe kaldırdım.
Hemen arkamda dururken, uzun bir kaldırım.
Çıktım üstüne, mavi gök yüzüne, baka kaldım.
Bir uçak, ardında beyaz bir çizgi...
Geçiyor semadan, pek bir hızlı...
Bir an, babam geliyor, aklıma.
Ve ona olan, özlemimle,
Haykırıyorum, gökyüzüne...
Uçaaak, babama selam söyle!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey insan!, yaşıyorsun, hep öylesine.
Koşuyorsun, sen bak, yaşam ötesine.
Her gün, ömürden, bir gün daha, geçiyor.
Neden acımasızsın, sen böylesine?
Sen, bakma kimseye, uzaktan uzağa,
Düşme kötü yola, tuzaktan tuzağa.
Adımını, düşün de at, akıllı ol.
Yoksa ararsın, öküz altında, buzağa
Ahir ömründe, sen, iyi bir iz bırak.
Sakın ha, hiç olma, gönüllerden ırak.
Unutulmak, çok kolay, sen unutulma!
Bazen de, usta'dan, üstündür, bir çırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Uyanan bir tarih var.
Dirilen bir halk.
Burçlarından silkelendi hisar.
Döktü tozlarını üzerinden.
Yenilendi, gelin gibi süslendi.
Yeni bir tarihi yazmaya niyetliydi.
Erguvanlar boğazı boyadı lilaya.
Sanki daha bir yoğun kokuyorlar.
Boğazdaki, yorgun vapurlar bile.
Çığlık çığlığa, yeni bir başlangıç için.
Mavilileri, yara yara ilerliyorlar.
Yolcular sanki daha keyifli...
Tüm yalılar, sanki yeni boyanmış
Işıl Işıl parlıyorlar.
Hepsi, tarihi boyunca yosun tutmuş,
Temellerini yeniliyorlar.
Köprüler bir gerdanlık gibi süslüyor.
İstanbul'un narin boynunu...
Biri gelecek diyorlar, hep birden.
Bizi bizden daha iyi sevecek.
Tarihi yeniden yazacak biri.
Şehri ve insanı sevecek biri.
Herşey çok güzel olacak, diyorlar.
Evet evet, bunu söylüyorlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL