Eğitim Sitesi

Toprak Şiiri

Toprak

Önce hamurumuzu yoğurdun

Sonra da doyurdun bizi toprak

Nice gariplere sadık yar oldun

Bağrına basarak korudun toprak.



Babamız, anamızsın, yarimizsin

Var mı biri hakkını inkâr etsin

Şahidim vallah kim ne derse desin

Dertli başımızın tacısın toprak.



Sen, bol bol, ye iç ürün vermeye bak

Yokluğu açlığı bir yana bırak

Son bir nefes, son umut, en son durak

Yutarsın insanı doyarsın toprak.



Gökten yağan her şeyin talibisin

Yerden biten mahsullerin sahibisin

Unutma, acıların tabibisin

Kor yürekleri soğutursun toprak.



Yağmur yağınca ağaçsız tepeye

Kalkıp gider karışırsın dereye

Yolculuk başlar kim bilir nereye

Göle mi, yoksa denize mi toprak?



Yüzünü yırtıp ne tohumlar verdim

Senin bitirdiğin mahsulü yedim

Son nefeste yine kapına geldim

Al beni bağrına, al beni toprak.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Dut Ağacı

Kale içerisindeydi asıl soyun,

Dört kolun vardı, dört yana uzardın.

Yüksek değildi, kısacıktı boyun,

Şöyle böyle üç dört metre kadardın.



Arkadaşın yoktu,çevren bomboştu,

Denize yüz adım mesafedeydin.

Üzümsü meyven ne kadar da hoştu,

Bağdaki dutun yavrusu gibiydin.



Meyvelerin kankırmızı, kapkara,

Her gün biraz daha olgunlaşırdı.

Koşar uzanırdık yüklü dallara,

Kanın üstümüzde iz bırakırdı.



Çok kere dayak yerdik annemizden,

Üstümüz başımız kirlendi diye.

Yine de gelir, vazgeçmezdik senden,

Sen de bizi beklerdin o tepeye,



Van gölü, altın kumsal ve kara dut,

Bizim için asla vazgeçilmezdi.

Geldi geçti kalmadı eski umut,

Çocukluğun verdiği bir hevesti.



Son gördüğümde bir dalın kalmıştı,

Kurumuş, hayalete benziyordun.

Yıllar herşeyi elinden almıştı,

Derdin belli, geçmişi özlüyordun.



Ne üzülürsün canım dut ağacı,

Dünyaya kazık çakamazsın ya.

Bilirim dostlardan ayrılmak acı,

Olsun, sonunda toprak olmak varya.



İşte o zaman başka bir varlıkta,

Canlanır birleşen hücrelerimiz.

Uzak değil belki de çok yakında,

Seninle yeniden bütünleşiriz.

Ahmet ALPTEKİN

Çiğ Taneleri

Gül üstüne düşen çiğ taneleri

Susadım, susadım kandırın beni.

İçimi kavurdu aşkın yelleri,

Söndürün sinemi, söndürün beni.



Kapılmışım cefa, çile seline,

Düşmüşüm insafsız zalim eline,

Darılmış, küsmüşüm yaban eline,

Gönderin sılama, gönderin beni.



Kaçtığım dertlerim izimi buldu,

Kanadım kırıldı, yaprağım soldu,

Gülmeyi unuttum çok zaman oldu,

Güldürün yüzümü, güldürün beni.



Kederi gamı elimle getirdim,

Gönül bahçemde ne dertler bitirdim,

Kendi kendimde kendimi yitirdim,

Dönderin özüme, dönderin beni.



Yüce dağlar set olmuş yolum bağlar,

Gökler ses verirken bulutlar ağlar,

Coşkun sel gibidir durmadan çağlar,

Dindirin gönlümü, dindirin beni.

Ahmet ALPTEKİN

Anadolu Sevdası

Memleketler güzelidir,

Sevgilerin ezelidir,

Çiçeklerle bezelidir,

Açar durur Anadolu.



Anaların saf yüreği,

Gelinlerin öz dileği,

Dağlarımın mor çiçeği,

Kokar durur Anadolu.



Anamızın ak sütüdür,

Sevenlerin gül yüzüdür,

Gönüllerin iç gözüdür,

Sezer durur Anadolu.



Ceylanlarda güzel bakış,

Nehirlerde coşkun akış,

Kilimlerde nakış nakış,

İşler durur Anadolu.



Tuz Gölünde tadı vardır,

Ankara’ da Koçhisardır,

Van Gölünde canavardır,

Yüzer durur Anadolu.



Seymenlerin dileğinde,

Dadaşların bileğinde,

Gakkoşların yüreğinde,

Atar durur Anadolu.



Türmenimin has toyudur,

Ahlat’ ımın öz soyudur

Fidanımın can suyudur,

İçer durur Anadolu.



Yeryüzünde koşan taydır,

Gökyüzünde hilâl yaydır

On dördünde dolunaydır,

Parlar durur Anadulo.



Ak kurdumun atağıdır,

Alperenler otağıdır,

Arslanların yatağıdır,

Kükrer durur anadolu.



Sevgi bulur kucağında,

Hacı bayram ocağında,

Işık saçar çırağında,

Yanar durur Anadolu.



Dergâhlarda himmet bulur,

Hacı Bektaş Veli olur,

Gökyüzünde kanat vurur,

Çırpar durur Anadolu.



Hoca Ahmet Yesevi’ dir,

Yunus’ tur, Mevlevidir,

Ozanların can evidir,

Tüter durur Anadolu.



Ferhat gibi dağı deler,

Kerem gibi yanıp söner,

Mecnun olur çöle iner,

İnler durur anadolu.



Aslı gibi yüce dağda,

Leyla gibi irem bağda,

Şirin olur pınarlarda,

Çağlar durur Anadolu.



Slvi olur Çelebbağ’ da,

Emrah olur yanar dağda,

Aşkı yitmiş yeni çağda,

Arar durur Anadolu.



Kemer, halhal takışında,

Türküleri yakışında,

Sevgilinin bakışında,

Güler durur Anadolu.



Kartalımın pençesidir,

Kafkasların ötesidir,

Şamilimin hür sesidir,

Gürler durur Anadolu.



Bütün dünya aleminde,

Eşi yoktur hiçbir yerde,

Alptekin’ in kaleminde,

Yazar durur Anadolu.

Ahmet ALPTEKİN

Toprak Şiiri