Toprak Catlamış Gönül Bagımda Şiiri

Toprak Catlamış Gönül Bagımda

Sen bir gel ben bin geleyim
Sevilmeye muhtaç yarali gönlüm
Sen bir gül ben bin güleyim
Neşeye muhtaç ağlayan gözüm

Sen es gürle ben savrulayım
Yaprak kıpırdamaz sevda ağacımda
Sen yağmur ol ben ıslanayım
Toprak çatlamış gönül bağımda

Oguzhan Bilge

Oğuzhan BİLGE

Muhanet Eline Muhtac Ettin Hayat

Ekmegim  dokunmadi hayat balına
Bir damla suya muhtaç kıldın hayat
Aleme neşeyi verip güldürürken
Bir tebessüme hasret kıldın hayat

Bizmi yaşayamadık senmi yaşatmadın
Yoktu belki şansım olmadı muradım
Bir kez güldüysem ömür oldu ağladım
Muhanet eline muhtaç koydun hayat

Bir misafirim bugün yarın giderim
Hanem yurdum  toprağa dönerim
Senin elinden dahamı çekerim
Derdim dermana düşkün ettin hayat

OĞUZHAN BİLGE

Oğuzhan BİLGE

Gözlerine Yandığım

Yetmiyor dilim yetmiyor sana olan sevdama
Kalbim nasıl bir ateşte bilemiyorum
Kanadı kırık bir kuş gibiyim şimdi
Gönül ağacından uçup da gidemiyorum

Değil misin insan evladı
Bilmedin mi gönlümün tek muradı
Kara kara günleri ayları
Tattırma gayrı yolunda kaldığım

Aşk ile yandım durdum
Seni gönlümde yar bildim
Hasretinle gönlümü eştim
Acıma son ver kalbine yandığım

Aşkın ile ederim sözümü
Hasretinle yaktım hep özümü
Yokluğun dolmuş gecem gündüzümü
Gel de bitir acısına yandığım

Aşığın aşığıyım sensiz yerlerde
Kim sevmiş ki seni uzak ellerde
Soramadım seni hiç kimselere
Ömür hikayemizi yazda gel GÖZLERİNE YANDIĞIM


OĞUZHAN BILGE

Oğuzhan BİLGE