Dişine geçirdi iki aylık bebeği
Çimeni kayadan kör dağların köpeği
Depremdir bu, deprem,depreşiver ey yürek
Yaylaları bastı ağaların köpeği.
Burhan KADAH
Bir tenha vakitte
Gölgeye sığınmak :
Yorulmak değil.
Diriliştir
Tandırda kavruluştan ,
Güneşin avuçlarında
Eştikten sonra toprağı.
Leke değil
Güneş karaltısıdır
Alnındaki çizgiler
Ve dilinden dökülen ezgiler
Toprağa ninnidir
Kış uykusundan sonra.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dişine geçirdi iki aylık bebeği
Çimeni kayadan kör dağların köpeği
Depremdir bu, deprem,depreşiver ey yürek
Yaylaları bastı ağaların köpeği.
Burhan KADAH
Bilir misin?
İdam mahkumunu nasıl yakar
Damarlarında dolaşan kanı
Ve nasıl karıncalaşır
Beyninde hatıraları
Ah! Farkım kalmadı
İpe giden adamdan
Koştukça hatıralar ardımdan.
Burhan KADAH
“Bu sensin” dedi
Vurdukça kayalara köpüren su.
Yitirmiş annesini
Sarp kıyılarında Ege’nin
Gömmüş öksüzlüğünü
Toprağına Anadolu’nun
Ama deşmeye gör yarasını
Yine köpürür azgın sular
Yokluğunda bir ilacın.
O aşk değil,
Sevda hiç de değil;
Yakalanmış kartalın pençesine
Yırtılmış tırnakları
Kana bulamış her bir yanını…
“İşte bu sensin” dedi;
Telaşlandıkça
Gönlüme çöken tutku.
Burhan KADAH