Çocuğum çıkar oynarım.
Kirlenir elim ayağım.
Üşenmez hemen yıkarım.
Elim yüzüm tertemiz.
Tırnaklarımı büyütmem.
Eli önlükte kurutmam.
Mendili evde unutmam.
Üstüm başım tertemiz.
Saçlarım tıraşlı temiz.
Her sabah tarar annemiz.
Pireyi biti bilmeyiz.
Saçım başım tertemiz.
Çeşit çeşit olur çöpler.
Plastikler patlak toplar.
Çöpcü amca gelir toplar.
Sağım solum tertemiz.
Komşum temiz sokak temiz.
Temiz olanı severiz.
Tüm sokak bir aileyiz
Evim yolum tertemiz.
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönlümü azad eyledim
Akar gider deli deli
Suyun ummana bağladım
Döker gider deli deli
Perişan etti kendini
Harabat etti bendini
Mum misali bedenini
Yakar gider deli dli
Meçhulu gama giderken
Aşk bahçesinden geçerken
Güller kopar kopar derken
Bakar gider deli deli
Battıkça batmış derine
Ok saplamış yüreğine
Zakkum alıp gül yerine
Takar gider deli deli
Yardan gayrı gördüğünü
Al kınalar sürdüğünü
Belik belik ördüğünü
Söker gider deli deli
Adem GÜLEÇ
Çiçek çiçek dolaşırız
Bilgilere ulaşırız
Arı gibi çalışırız
Petek petek balımız var
Hem oynarız hem gezeriz
Ne sorarsan sor çözeriz
Hem okuruz hem yazarız
Kalem tutan elimiz var
Çalışıp tırmanacağız
Okuyup anlatacağız
Öğrenip öğreteceğiz
Bülbül gibi dilimiz var
Sınıf petek biz arıyız
Milletin umutlarıyız
Yarının adamlarıyız
İnce uzun yolumuz var
Adem GÜLEÇ
Aman pınar ne olur acı acı akmasan
Zehir olup başları bağırları yakmasan
Eller ne derse desin el sözüne bakmasan
Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda
Çalılar arasında güller açmış pınarda
Han garip hancı garip yolcuların suçu ne
Yolumuza giderken düştük derdin içine
İşlerimiz karıştı döndü arap saçına
Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda
Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda
Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi
Gelinlere kızlara suyundan vermedimi
Tadını herkes bilir içipte görmedimi
Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda
Acı diyenler desin suyu kesme pınarda
Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın
Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin
Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin
Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda
Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda
Adem GÜLEÇ