Tek Kalmak
Bazen tek kalmak
Korku verir,
Bazen tek kalmak
Üzüntü verir,
Bazen ise
Aileden dışlanmak gibi olur.
Sakın ailene küsme,
Onları üzme
Ve onları yalnız bırakma
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Eriyorum
İçimde bir kor var ki sormayın
İçten içe yanıp yanıp duruyor
Coşkun bir ırmaga düştüm görmeyin
Tutup beni yerden yere vuruyor
Dertler sarmış bedenimi ağ gibi
Kuş uçuşmaz kervan geçmez dağ gibi
Kızgın güneşlerde kalmış yag gibi
Bu bedenim günden güne eriyor
Bilmemki bu amaç bu telaş niçin
Nefsime hükümsüz kalmak tır suçum
Belki üç beş kuruş dünyalık için
Düşünmeden hatır gönül kırıyor
Yendi beni bu dünyanın hilesi
Olmuşuz bir sömürge kölesi
İnsan olup insan kalma çilesi
Adem'i artık yoruyor
İsimsiz
İdil
sen uyudun şimdi tüm gece benim.
artık sen tatlı tatlı uyuyup konuşamazken.
aresle oturup birlikte seni yazıyoruz.
ares pek yardım etmesede,mal mal bakıyor yüzüme.
tatlılıgı yetiyor bana sen gibi gelmesede.
oda şimdi bayhan gibi bir şiirin içinde .
sen artık insana benzemiyorsun.
ares ve bayhan zaten iki tatlı kedi
sadece seni harflere böldüm.
böylece benim dünyama sığacaksın.
artık et ve kemikten değilsin.
ifadeler ve metaforlar oldun
areste şimdi buna seslice miyav dedi.
bir anda duygularıma bayhanı kattı.
ama sen idil bana sen yazılı bir duygusun
ve varlığının hiçbir yerinde damar yok.
tamamen kelimeler benim kelimelerim.
şimdi ares malmal baksada bana.
bayhan taklit edip seni mışıl mışıl uyusada.
bu kelimelerde en çok seni yazıyorum ve aynen böyle .
sana özel sen varsın diye bütün bunlar .
ve şuandan itibaren artık insana benzemiyorsun.
sen idil sen,bugün benim şiirim oldun.
bayhan ve ares zaten kedi..
İsimsiz
Atatürk'ü Sevmek
Gözlerinin mavisinde,
Huzur buldu çocuklar,
Güneş kadar sıcaktı,
Ata değil babaydı.
Kocaman yüreğiyle,
Severdi minikleri,
Atam seni hiç görmedim,
Görenler ne şanslıymış,
Seni seven yürekler meğer,
Nede haklıymış.
İsimsiz