Dünyanın havası çok değişiyor,
Kış ile baharın farkı kalmadı.
Zehirle bal veren belli olmuyor,
Böcekle arının farkı kalmadı.
Beyazlar bulandı dünya kirine
Ne ölüne saygı ne de dirine.
Düştüler sarraflar hep birbirine,
Bakırla altının farkı kalmadı.
Kahrolurlar bizden önce gelenler,
Kubbeler çatladı,çöktü direkler,
Kayboldu değerler,karıştı renkler
Yeşille sarının farkı kalmadı.
Dostlar talan eder dostun bağını.
Yürek kusar oldu kendi yağını.
Olunca yakacak odun yığını,
Eğriyle doğrunun farkı kalmadı.
Suçlular gezdikçe masum kızardı
Bahçelere hazan ,güller sarardı
Yangın çok büyüdü hava karardı,
Yaş ile kurunun farkı kalmadı.
Utanç oldu bazıları adına
Çok toz kondu insanlığın namına
Benzer oldu erkeklerde kadına
Erkekle kadının farkı kalmadı.
Beynim isyanlarda hasta bedende
Ne gelende, hayır nede gidende
Zaman manasını yitirdi bende
Bugünle yarının farkı kalmadı.
Kasım KAPLAN oynatamaz parmağın,
Bereketi gitti akan ırmağın,
Her ekene çiçek veren toprağın,
Üstüyle altının farkı kalmadı.
05.10.2003
Kasım KAPLAN