İlkbahar da, açar çiçek.
Kımıldanır börtü, böcek.
Yine mevsimler, geçecek.
Doğa, ne kadar güzeldir.
Yazın güneş, pırıl pırıl.
Deniz, kumsal Işıl Işıl.
İnsanlar hep, cıvıl cıvıl.
Tabiat, bize gülendir.
Sonbaharda, düşer yaprak.
Islanır, yerler ve toprak.
Kalmaz bağ ve bahçe çorak.
Doğa, bize hediyedir.
Şimşek çakar, yağmur yağar.
Ortalık sel, çamur, coşar.
Kışın soğuk, yağar o kar.
Tabiat, ne muhteşemdir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sever gibi göründün.
Yüzüne boya süründün.
Hep yalana büründün.
Yalancı, gülmesin yüzün.
Gülüşün sahte imiş.
Sevgin yalan imiş.
Sözlerin boş imiş.
Yalancı, gülmesin yüzün.
Ciddi bir iştir sevmek.
İnsana gönül vermek.
Ona hep değer vermek.
Yalancı, gülmesin yüzün.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her mevsimin, ayrı bir güzelliği var.
Bahar ılıman geçer, kışın, kar yağar.
Zaman gelir geçer, içimde bir sızı.
Ah!, yine acılardan, bu gönlüm kanar.
Ben kaderlerime, hep güzün ağlarım.
Ben her son baharda, hüzün bağlarım.
Yine bezgin ve perişan, bak hallerim.
İçimde yorgun, ezik, üzüm bağlarım.
Mevsimsel mi bu aşk, bu sanki bir grip?
Neden böyle olur içim, mahsun, garip.
Dudaklarım, çatlamış bir toprak gibi.
Beklenen bir aşk için, oldum muzdarip.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Uyandım günlerden pazar.
İçim sanki çarşı pazar.
Uyku halen kuyu kazar.
Böyleyim ben etme nazar.
Kalktım kurulmuş bir sofra.
Halen sersemlik var bende
Hemen başlar afra tafra.
Neden sofra böyle evde.
Daha sonra gezeceğim.
Hiç bitmesin bu pazar.
Paraları ezeceğim.
Bitse hepsi kaç yazar?
Keşke pazar olsa her gün.
İş var yine ertesi gün.
İnsan bazen tatil ister.
Yaşadığın gündür bu gün.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL