Suçsuz Çocuklar
Somali’den olur musun deseler
Bir dilim ekmeği çok görseler
Suçsuz çocuklar açlıktan ölürken
İnsanlar biraz empati etseler
Hayalini kursan ekmek ve suyun
Etrafına baksan toprak ve zulüm
Kaldırsan ellerini yok ki yardım kolun
Büyük bir azaba kapılır mı ki ruhun
Sekiz bin çocuğa uzat artık kolunu
Zulüm içinde beklediler yardım yolunu
Paylaşır mısın artık bir bardak suyunu
Bozmuş seni bu kahpe dünyanın oyunu
Yardım etmezsen sekiz bin çocuk ölecek
Gelecek nesil seni suçlu bilecek
Çorbasıdır onların çimen ve böcek
Bu ruhsuzluğun bedelini kim ödeyecek?
Ramazan Bilgin ÇELİK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hoşgeldin...
Hoşgeldin...
Ruhuma, kanıma, canıma
Yaşadığım sensiz hayatıma
Karanlıklardan aydınlığa
Kalbimin en özel mekanına
Hoşgeldin...
Hoşgeldin...
Seni bekleyen kırlara,ırmaklara
Sensiz yağmam diyen karlara
Bu sonum olur diyen dağlara
Sensiz akmam diyen nurlara
Hoşgeldin...
Hoşgeldin
Aşklarla dolu mehtaplara,kumsallara
Onsuz esmem diyen rüzgarlara
Meleğimi istiyorum diyen çocuklara
Fakir ama gururlu hayatıma,
Hoşgeldin...
Hoşgeldin
Yokluğunda kararan dünyama
Dayanamayıp akan duygularıma
Onsuz akmam diyen ırmaklara
Tarihime,şiirime,şerefime,
hoşgeldin...
Ramazan Bilgin ÇELİK
İstiklal Yolu
Kahraman ırkınla hür yaşarsın, anlamsızca savaşmazsın.
Namusun şerefin tehlikeye düşerse savaştan kaçmazsın.
Mukaddes mi mukaddes bir kan taşırsın kahraman evladısın.
Al bayraksız yaşayamazsın, mor dağları aşarsın.
Ey şanlı bayrağım! Sen benim namusum şerefimsin.
Eğer uğrunda şehit olursam mukaddes kefenimsin.
Veya gazi şerefine nail olursam göğsümde kaderimsin.
Sen benim vatanım, milletim, kanımda ki kudretimsin.
Ben senin uğruna ne dağları taşları aştım.
Beş parmak dağlarında şanlı bir iz bıraktım.
Çanakkale’ye, Gelibolu’ya senin destanını yazdım.
Gözü dönmüş milletlerin karanlık mezarını kazdım.
Ey gözünü ülkeme dikmiş milletler! sizlere acırım.
Sizler tatlı canınıza nasıl acımazsınız? şaşarım!
Kürt, Laz, Çerkez, birbirinden nasıl ayrılsın parmağım?
Hangi akıl ile bizi birbirimizden ayıracaksınız? şaşarım!
Kürt’ü Laz’ı Çerkez’i ve daha niceleri var etti bu yüce milleti
Nasıl parçalarsın kurtuluş savaşında göğüs göğse olan bu cumhuriyeti?
Bırakın! Uğraşmayın! Atın! İçinizdeki kini, intikamı, o melun zilleti
Türk milletinin birdir bayrağı, dili, örfü, adeti, üstündür medeniyeti!
Türk milletini beş bin yıllık şanlı tarihine sığdıramazsın!
Çağlar açıp çağlar kapatan fatihleri unutmazsın!
Ey eli kanlı düşman! Bir bak Türk’ün o şanlı tarihine
Bir Türk kadar olamasan da belki bir ders alırsın.
Ey ulu Tanrım! Aziz vatanımı hain düşmanlardan koru.
Koru ki bir daha açılmasın o zalim milletlerin o iğrenç yolu.
Türk milleti denince o hainleri sarsın deli bir korku.
Elbette her şeye rağmen başarırız imkansızı zoru.
Milletimindir, ancak medeniyetlere açılan istiklal yolu!
Ramazan Bilgin ÇELİK
Bıraktı Beni?
Kahrolası aşkım bıraktı beni
Hiç acımadan ateşlere attı beni
Beni düşünmedin bari düşün kendini
Ölümüne sevmiştim ölümüne seni
Önce aldatıp sonra terk ettin beni
Hiç utanmadan dedin seviyorum seni
Unutmak istiyorum acı veren sevgini
İçime işlemiştim içime seni
Sen değimlisin acı çektiren
Sen değimlisin terk edip giden
Bırak inkar etme sendin sen
Nefret ettirdin kendini benden
Ramazan Bilgin ÇELİK
