Suçlamışlar Seni
Kapatmışlar seni dört duvara
Bir parça ekmek, bir tas su ile
Diyorsun; kader mahkumuyum suçum yok
Suçlamışlar seni hırsızlık ile.
Vurmuşlar bileklerine paslı zincirleri
Kırmak istiyorsun, gücün kalmamış
Çırpınıyorsun, bir kere göreyim Güneşi
Suçlamışlar seni ellerin kirli diye
Bağırıyorsun, boğazın ağrımış
Kalmamış suyun, damağın kurumuş
Uyumak istiyorsun, yumuşak yer yok
Suçlamışlar seni Vatan hainliği ile
Dilara Kaya
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşığın Destanı
Bir kız bilirim güneşten saklı saçları
Her sabah her sabah
Takılr bakışlarım rüzgarına
Peygamber çiçeği gibi açar
Baştan başa dolar kokusu sokağa
Efsunlu bir alev gibi sarmış içimi
Gönül mabedinde tütsülenir ruhum
Çaresiz ağına düşmüşüm bir kere
Gönül mabedini bekleyen bir kulum
Bu bir aşk değil beladır haktan
Düşerse aklıma gecenin bir yerinde
Hayali donar kalır usumda
Titrer durur bütün azalarım
Sabah olur saat yedi otuz
Doğar sokağın başına sanki zöhre yıldızı
Aşığın destanına sığmaz edaları nazları
Kalbimin ucunda nefesim sabrım son hadde
Aşkın bu sahanesinde ölüm haktır ki hak
Şah İsmail Ateş
KARMA ŞİİRLER
Asırlarca
-Dünyanın en büyük ölmezine-
Ufkunda doğacağım, ufkunda batacağım;
Asırlarca yazsam hep seni anlatacağım.
Ben de giyersem eğer bir gün deha tacını
"İstersen çiğne" diye önüne atacağım...
Söndüğünü görsem de bin "meşale emel"in
Ebediyet yolumuz, öyle elimde elin...
Ak düşen saçlarınla nur kattığın heykelin
Hamuruna harç diye kanımı katacağım.
Yansam da masalların "Aşık Kerem"i gibi,
Bu aşk ölmez öyle her gönül veremi gibi!
Şöhretin okyanuslar aşarken gemi gibi;
Ben dalga gibi ayak ucunda yatacağım
Asırlarca yazsam hep seni anlatacağım!
Behçet Kemal ÇAĞLAR
KARMA ŞİİRLER
Ağlamak
Nasıl koşardım dar yollarda
Gelecekten habersiz.
Korku denen, çaresizlik denen,
Aşk denen şeyin
Ne olduğunu bilmeden.
Nasıl gülerdim
Utangaç çocuk bakışlarından habersiz.
Bir lokma ekmeğin bile
Başkalarının umudu olduğunu bilmeden.
Neden ağlardım ki eskiden?
Yere düştüğüm için mi?
Yoksa kardeşim en sevdiğim yemeğin
İçine tükürdüğü için mi?
Bilmedim neye ağlanır,
Dert nedir anlamadım.
Hüznün anlamını sözlüklerde aradım,
Cümle içinde kurdum.
Oysa hüzün içine aldı beni
Hayatımı o kurdu.
Kurt gibi kemirdi etlerimi
Ağlayan çocukların neden ağladığını anladığımda.
Sevgi, aşk, tutku neydi ki?
İyi bildiğimi sanırdım eskiden
Övünürdüm yaşadıklarımla
Acı anladım
Onların kaybedildiği zaman yaşandığına.
Bir damla gözyaşı düşüyor elime
Nerden geldiğini soruyorum,
"Çok uzaklardan." diyor.
Çocukların gözyaşlarıymış
Ağırlaşıyor elim, yüreğim.
Utanıyorum çocukken ağladığım,
Kızdığım, üzüldüğüm şeylere.
En sonunda anlıyorum ki
AĞLAMAYI DA TASARRUFLU KULLANMALI İNSAN!
Evrim USTA / Sınıf Öğretmeni
KARMA ŞİİRLER
