Eğitim Sitesi

Son Öğüt Şiiri

Son Öğüt

Okula başladığın günü hatırla,

Kalem tutardı minik minik,

Ellerin titrek titrek…



Belki o günler hafızanda şimdi silik,

İri iri bakardı,

Gözlerin ürkek ürkek…



Bir parmak kalkardı incecik,

Ikınarak, sıkınarak derdin;

“ Çişim geldi öğretmenim..”



Bendim kemerini çözen,

Doğruyu, güzeli gösteren.

Elimde tozlu tebeşir,

Kucak dolusu bilgiyi,

Sana belleten bir bir.

Bendim saçlarını okşayan,

Sevgisine hiç doymayan…



………………………….

Şimdi bir makama oturdun,

Koltuğuna şöyle kuruldun,

Kimseleri beğenmez oldun…



Lâkin unutma sen yine de çocuğum,

Ne kadar gür olsa da bir ağaç,

Eğri de olsa köküne muhtaç…



16.04.2006

Veli AYKAR Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Veli AYKAR Şiirleri:

Şiir Ve Türkü

Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;

İçimde kaynar bir türkü pınarı !

İnim inim inleten şu dumanlı yaylayı,

Sipsi sesiyle gezerim köy köy sılayı.

Çeker beni kendine derinden, derinden,

Kalem düşer elimden,

Döner başım sarhoşum !..



Mor dağlar kıvrım kıvrım uzar,

Akar gölümde deli çaylar ,

Gelincik çalkalanır ovalar !

Açan çiçeğin, öten böceğin

Sesini duyar gibi olurum…

“Allı şalvarını sürüyen gelin,”

Gider ardın sıra kaybolurum !..



Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;

Dedemden kalma bir gurbet havası

Erzurum yaylada kar olur,

Aydın’da sıcak toprağa diz vurur !

Üsküdar’da bir mendil dolusu lokum,

Çanakkale’de aynalı çarşı,

Denizli’de öten çil horozum !

O öttükçe bölünür uykum…



Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;

Silifke’de Aslı Yok Yaylası,

Karadeniz’de omuz omuza horonum…

Başak başak Harran Ovası,

Başımda Mihriban’ın umarsız sevdası,

Ayrılıktan gayrı zor ne var?

Çıkıp yücesine Ağrı’nın

Ankara’nın taşına bakarım…

Fırat’ta dağ, tepe coşkun akar,

Tuna boylarında durulurum…

Rumeli’den Hazar’a kadar

Türkü türkü savrulurum !..



Ne zaman şiir şiir diye tuttursam ;

Narası kulağımda koç Köroğlu’nun,

Heybesi omzumda derviş Yunus’un,

Aşk deryasında yunsam ,arınsam…

Düşlerimden çıkmaz ki Karacaoğlan,

Kavgalarda bir asi Pir Sultan,

Veysel ile “dost dost diye” ağlasam,

Mahzuni ile son noktayı bir koysam !..



Ne zaman şiir yazmaya otursam;

Kırılır kalemim ,tutmaz elim.

Deliyim,divaneyim, bir garip Veli’yim

Aslı’sını el almış yanık Kerem gibiyim,

Boğazımda düğümlenir dizelerim,

Yol yordam bilmez , bir hoş olurum…



Denizli ,05.01.2006,


Veli AYKAR

Dengeli Beslenme

Malûm ya Nasrettin Hoca,

Her düğünde , dernekte,

Kaçırmazdı hiçbir fırsatı,

Basardı çorbaya kaşığı,

Pilavın da verirdi hakkını…



Yine böyle bir günde,

Öğrencileri ile düğünde,

Sofralar serildi önlerinde,

Hoca , baş köşeye kuruldu...



-Hocam , der öğrencilerden biri,

Korumak için sağlığı, bedeni

İnsan ne zaman yemek yemeli ?



Hoca, doğrultarak sofradan başını,

“Bu iş, dedi, kesenize bağlı.”



“Hocam, derler anlamadık ne dediğini.

Bu cevap bilmece gibi…



Hoca der, “Gayet basit evlâdım,

Şudur sana son cevabım;

Zenginler yemeli acıkınca,

Yoksullar ise fırsatı bulunca,

Doyurmalı karnını…



26.04.2006


Veli AYKAR

Cumhuriyet Çocuğu

Bir bayrak dalga dalga

Eserse özgürce üstünde

Esenlik ve barış her kentinde köyünde

Ağıtlar bitmişse şarkında ,türkünde

Akıp gidiyorsan gemilerde, trenlerde

Yavrum sen cumhuriyet çocuğusun

Umutlar, sevgiler üstünde savrulsun..



Tarlalarında başak başak

Dolup taşmışsa bereket, bolluk

Kaderinden çıkmışsa yokluk, yoksulluk

Çeşmelerin akıyorsa oluk oluk

Fabrikalarında yoksa dur, durak

Yavrum sen cumhuriyet çocuğusun

Bilgiyle, erdemle açılsın her yolun…



Kadın erkek omuz omuza her yerde

Kurtulmuşsan cehaletten karanlıktan

Haberin yoksa ayrılıktan gayrılıktan

Bölebiliyorsan birazcık sofrandaki azıktan

Coşku duyuyorsan nöbetteki askerde

Sen cumhuriyet çocuğusun yavrum

Onun için adını Egemen koydum…



Veli Aykar

Denizli, 29.Ekim 2007

Veli AYKAR

Son Öğüt Şiiri