Azrâil kapıyı çalar,
Kâfir kaçacak delik arar,
Yanar ki ne yanar,
“Eyvah! Muhammed doğruyu söylemiş” der ağlar,
Azabı gördükten sonra imana bir yol arar,
Son nefeste gelen iman neye yarar?
İmtihan bitti artık!
Ruh, cesede tepeden bakar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dost Dost'undan Hiç Olur Mu Ayrı?
Aşkın bulmuş,
Şaşkın olmuş,
Hep ağlıyor,
Can dağlıyor,
Şol Şems-i Şuarâ,
Her dizesi,
Gönlündeki tek Yâr’e,
Her zerremde,
Aşk açmış bir yara.
Dost Dost’undan,
Hiç olur mu ayrı?
Ey Rabbim!
Dost yoktur Sen’den gayrı.
Yol gözlerim,
Hep özlerim,
Hak sözlerim,
Bak gözlerim,
Şol meleği ara!
Dost Dost’undan,
Hiç olur mu ayrı?
Ey Rabbim!
Dost yoktur Sen’den gayrı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey nefsim!
Avukat gibi nefsini savunmayı bırak!
Hâkim gibi nefsini sorgulamaya bak!
Ta ki hidayeti lütfetsin sana Hakk.
Ey nefsim!
Oldu zannediyorsan kendini tam,
Bil ki delildir olduğuna ham.
Ey nefsim!
İlim başta taşınan elmastan bir yüktür,
İnsan yükü nispetinde ihtiyatlı yürür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey nefsim!
Aç gözünü, olma kör!
Sanat mûcizelerini gör,
Bak, üzüm asmasının yaprağındaki nakşa,
Tesâdüfî olması mümkün mü hâşâ?
Ey nefsim!
Aç kulağını olma sağır,
Duy, mahlûkat zikrediyor ağır ağır,
Bak, Hakk diyen şu kuşa,
Hiçbir zikir gitmez boşa.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN