Eğitim Sitesi

Son Durak Yolcuları Şiiri

Son Durak Yolcuları

Geçer yıllar peş peşe, bir ömür olur yalan.

Gençlik yanıltır seni, bedene vurur talan.

Olmasın hiç yaşlılık, ölüm hep başkasına,

Ne servettir, ne evlat, ameldir sana kalan.



Bir asır da yaşasan, evvel ahire yakın,

Yaşam bir an gibidir, biraz çevrene bakın.

Herkesin yolu aynı, gider aynı durağa,

Kul hakkını yük etme, haksızlıklardan sakın.



Şubat- 2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

Alın Yazısı

Kimi adam el atınca, yeşerir kuru dallar,
Onun için zekidir, akıllıdır denilir.
Kiminin niyetinde, kapanır bütün yollar,
Beceriksiz, aptal olur hep sırtına binilir.

Sonu gelmişse filmin, beyin çıkar kafadan.
Engel göze görünmez, araç şoförsüz gider.
Koskoca yaşamında, bir kez hata yapınca,
Bütün kazandıkların, onunla sıfır eder.

Sen bile anlamazsın, nasıl kazanır yenir
İşin rast gidecekse, ayağa gelir fırsat.
Şansın yaver gitmezse, alın yazısı, de geç.
Bırak olanlar olsun, feleği beleşe sat.


Ocak- 2009
Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Sürgün Cezası

Boşa değil, sana yaptığım sitem,

Rüzgârı saçını tarardı, her dem,

Güneşi seninle doğuyor, madem.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Gecem, ıssızlığa yol aldığında,

Sadece sen vardın, karanlığımda.

Sabahın o mahmur, aydınlığında,

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Sen istesen, sana gönlüm yakardım,

Yıldızlardan, başına taç takardım.

Kendi sürgünümü, kendim çıkardım.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Son isteğim dedim, seher yeline,

Götür beni, sarsın ince beline.

Ne sana ulaştım, ne hayaline,

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Gözlerim anlamsız, ufka dalacak.

İçime tarifsiz, korku salacak.

Buralarda, sen ve ah’ım kalacak.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.

Bu şehre bir daha dönmeyeceğim.



Saygılarımla



Mayıs_2009


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Burası Diyarbekir

Bu kutsal memlekete kim ihanet etmişse,

Edindiği malının, sıfır olsun şeşleri.

Çalarak, hamal gibi kim taşıyıp yemişse,

Halkımın ah ı ile, rast gitmesin işleri.



Sahabe, şair, edip, aydın şehri burası

Kimler gelmiş, kimler geçmiş insanlığın Şura’sı

Bereketli Ortadoğu ve Avrupa arası

Kim hakkını yemişse, kabus olsun düşleri.



Yaşayan ağu içmiş, yaşamayan sanki aç,

Merhabaya hasret kalmış, gülümsemeye muhtaç,

İnsanlığın tarihinde yeri, her zaman sertaç,

Kim sırtından geçinmişse, hayrolmasın peşleri.



İçindeki sevinmemiş, dışındakinde hüzün,

Burcunu, bedenini, görmeye hasret gözün,

Kalmıyor bir manası, dilden dökülen sözün,

Kim basmışsa kaderine, hiç bitmesin kışları.



Madem memleketimiz, madem değerler bizim.

O zaman Diyarbekir, demek ki hepimizin.

Velinimet olmuşsan gurur ve onur sizin,

Kim kazancın yatırmışsa, hep dik dursun başları


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Son Durak Yolcuları Şiiri