Eğitim Sitesi

Son Arzu Şiiri

Son Arzu

Bugün son

yarın sabaha

Ara ki bulasın beni

Bu gidişin dönüşü yok

Gelsin uğurlasın beni



İpin ucuna geleyim

Bir vakit öyle kalayım

Güneş doğmadan öleyim

Seher vakti asın beni



Kimseyi ortak bilmesin

Yanında kimse kalmasın

Bu zevkten mahrum olmasın

İpte o sallasın beni



Lambayı mumu söndürün

Yüzümü güne döndürün

Kanım donmadan indirin

Dilim dilim kesin beni



Sevdamı dışında tutun

Gözümü gönlümü satın

Leşimi yollara atın

Aç köpekler yesin beni



Erdal Ercin

Erdal ERCİN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Erdal ERCİN Şiirleri:

Ağlarım

Deli gönül gördüğüne vurulur

Her sevdaya umut bağlar

Sarılır

Ve hepsinde yolda kalır

Yorulur

Aşk dikeni gül gibidir

Ağlarım



Gözlerimi bir kör duman bürür de

Durduramam göz yaşlarım yürür de

Düşmanım geçerken selam verir de

Ciğerparem el gibidir

Ağlarım



Sevda günden güne daha derbeder

Çünkü zaman kötü

Gün günden beter

Herkes dar gününde bırakır gider

Bu can aşka kul gibidir

Ağlarım

Erdal ERCİN

Ben Öldüm

Dün beni Irak’ta vurdular

Alnımın ortasından vurdular

Demokratik bir tüfekten çıkan

Özgürlükçü bir kurşunla vurdular

Akşamüstüydü

Siyah bir torba vardı elimde

Pide götürüyordum iftar için

Başım dikti

Ve sağlam basıyordum yere

Eylem hazırlığında

Bir direnişçi olduğumu sandılar



Dün Afganistan’da kellemi uçurdular

Beni diz çöktürdüler

Ve arkamda sıra sıra durdular

Allah diye diye vurdular

Onlar gibi değilim diye yaptılar

Başkalarına ders olsun diye yaptılar

Kanıma boğdular bedenimi



Dün Etiyopya’da yüz üstü düştüm

Bir kabileli kurşunuyla düştüm

Toprağa bulanan yüzüm ağardı

Henüz kodlanmamış bir virüs dolaşıyordu kanımda

Ve üç gündür amansız bir gurultu karnımda

Emekleyen bir çocuk gibi

İki büklüm düştüm

Öylece kaldım



Dün Kuzey Kutbunda okyanusa battım

Kayığımı batırdılar

Av mevsimi değildi

Akşamdan aç yatırmıştım çocukları

Kendim aç yatmıştım

Sabah erken çıkmıştım balığa

Bıçak gibi kesildi soluğum

Boğulmadan önce dondum



Dün beni Gabar’da pusuya düşürdüler

Sırtımdan hançerlediler

Kalleşçe kustular kurşunlarını

Al bayrak gibi dalgalandım ilk önce

Ve bir dağ gibi yıkıldım yere



İnsan

Küllerinden doğan bir kuş değildir

Denize savrulan bir taş değildir

Ve asla milyarlar içinde bir baş değildir



Bir ana doğurmuştur insanı

Sevgiyle

Emekle

Kanla

Canla yoğurmuştur



Dün nerede birini vurdularsa

Göçüp gitti bir yerleri içimin

Dün nerede vurulduysa biri

Ben öldüm

Erdal ERCİN

Sevmeyi Bilmeyen

Sevgi tarlasında sarı buğdayım

Biçmese sevmeyi bilmeyen beni

Köle pazarında prangadayım

Seçmese sevmeyi bilmeyen beni



Bir çift kürek olsam salın üstünde

Viran bir köy olsam yolun üstünde

Tahta köprü olsam selin üstünde

Geçmese sevmeyi bilmeyen beni



Irmak olsam büklüm büklüm bükülsem

Bulut olsam gök yüzüne çekilsem

Bir yudum su olsam yere dökülsem

İçmese sevmeyi bilmeyen beni



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Son Arzu Şiiri