Soğuktan Donan Çocuk Şiiri

Adam

Belki ilk aşkım olmadın

Onun gibi sevemedim seni

Ama sevmek istedim, inan

Seviyorum da!

Kalbim yerinden çıkacak gibi çarpmasa da

Gözlerimin içi gülüyor

Aklıma sen gelince

Sen gelince bahar oluyorum

Kıştan kurtuluyorum



Hoş çocuksun aslında

Evime direk, bana eş, oğlumuza baba

Evlenilecek adamsın sen

Adam gibi adam

Sahi!



Evlensene benimle --

İsimsiz

Bazen Aşk

aşk bazen masum bir bebek bazen ise deli bir yürek ne yapsam bilmiyorum tek bildiğim çaresizce beklemek bir ışıltısı var ömrüme ömür katan beni benden alan çaresizce bir yürek ne yapsam bilmiyorum aşk bazen çaresizce beklemek

İsimsiz

Dünyanın En Güzel Şiiri

Bu şiir, dünyanın en güzel şiiri olacak,

Neden mi?

Çünkü; dünyanın en güzel gözlü karacasına yazıldığı için.

Sevenler neden kördür bilen var mı?

Sevdiğinden başkasını gözleri görmediği için.

Çocuklar cesurdurlar, hiç düşündünüz mü?

Neden?

Bilmedikleri için.

Çocuklar bile, susayınca su isterler annelerinden.

Ama sen!...

Sen böyle yapmıyorsun.

Oturmuş bir köşe de ağlıyorsun

Haydi gel,

Gel de, iste beni benden...



Bundan böyle her şey farklı.

Sendeki gözler benim için,

Bendekiler de senin için,

Islak

Nemli

Ve ağlamaklı...

Şimdi anlıyorum. Âşıklar neden ağlar

Sevip, sevip de, kavuşamadıkları için.

Bazen de sevinçten,

Mutluluktan ağlarlar.

Tıpkı benim gibi.

Şimdi ben de ağlıyorum...

Seni tanıdığım

Seni sevdiğim için.

Biliyor musun canım

Hem de;

Sevdan düştü düşeli yüreğime.

Hiç ama hiç pişman değilim yine de seni sevdiğime...

Tek pişmanlığım,

Seni geç tanımam.

Dualarımda zaman, zaman

Diyorum ki rabbime;

'Neden karşıma geç çıkardın onu diye.

Allahım,

N'lur sen de gücenme, darılma bana

Seni de

Onu da,

Çok ama çok seviyorum.

Beni ona,

Onu da bana bağışla

Yazık etme no'lur,

N'lur bu güzel aşka...



Mevsim kış, her yer kar şuan

Sanki dolduracak yerle gök arasını

Ve ben üşüyor, titriyorum yokluğundan

Çünkü sende bıraktım ya canımın yarısını.

Unuttun mu he,

Unuttun mu yoksa canısı...

He;

Son günlerde kimseyle ilgilenmiyor, tanımıyor muşum !

Öyle diyor dostlarım.

Bilmiyorlar ki ben sevdandan sarhoşum.

İşte bu yüzden hüznüm, bu yüzden kederim,

Sen yoksan yanımda eğer,

Eyvallahı çeker

Giderim.

Ben zaten hasretinle yanmışım

Sen diye bir bilsen kaç kez yalnızlığa sarılmışım.

A benim bi'tanem,

Can tanem.

Kanadı kırık, yaralı gönül kuşum.

Ben seninle bir daha

Hayata,

Şu kahrolası yalan dünyaya

yeniden doğmuşum...



Ağaçlar yapraklarını dökmüş,

Döksün,

Biliyorum baharda yeniden açacaklar.

Çiçekler de solmuş,

Solsun

Onlar da açacaklar.

Ama ben sensiz

Nâçâr'ım

Bilmiyorum sensiz hangi bahar açarım...

Hüznü giydi ya yüreğim,

Bu yüzden

Nefessiz

Ve bu yüzden

Sessizim...

Sen diye şimdi, şu yaralı divane yüreğim

Kimleri sevecek,

Kimleri saracak.

Yoksa;

Kıyamete kadar mı yanacak?



Söyle şimdi dünyanın en güzel kalpli,

En güzel gözlü kızı,

Ceylanı

Karacası!...

Yansın dersen şayet sen şu yüreğimi,

En kor ateşlerde yansın,

Yalnızlığına sen diye sarılsın.

Yeter ki sen iste

Ve

Asla

Unutma

Seni çok ama çok sevdiğimi.

Sen iste yeter ki, canımı bile verebileceğimi...



Ben seni elma çiçeği mevsiminde sevdim

Şimdi olsa da mevsim kış, aylardan Şubat,

Yine baharlar gelecek,

Çiçekler açacak

Kuzular meleyecek

Ve ben

Sabredeceğim

Elma çiçeği mevsimini bekleyeceğim

Biliyorum

Bir gün,



Halis KANDEMİR

Ansızın benim de kapımı çalacak

Yıllardır yolunu beklediğim, gözlediğim, vuslat...

İsimsiz