Şiir yazan kadın, ne kadar da naif.
Kalbi ve hisleri, ne kadar da zarif.
Her kadın, iyi bir, şair dir aslında.
Onu okuyan bir erkek, olur arif.
Saçları, gözleri, gülüşü, şiirdir.
Yürüyüşü, yüzü, endamı, nakıştır.
Onu ikna eden, samimi bakıştır.
Kadının her hali, tutkulu bir aşktır.
Kadın, yazılması, zor bir şiirdir.
Onu yazacak, anlayışlı şairdir.
Kadın içten, yürekten, severse seni.
Yazarsın, hayatının tek şiirini.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yüreğim, sonsuz bir acı ile, yasta.
Bu acılar, beni, iyi tanıyorlar.
Ah!,Kalbim yine, yılgın, yorgun ve hasta.
Dertler beni, hep, sarıp, sarmalıyorlar.
Sorarlarsa; yok, aşka dair belirti.
Dostlar beni, neden iyi sanıyorlar?
Bu dertler ve kederler, hepten delirtti.
Beni, yok etmek için, gün sayıyorlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
El ele tutuşarak, çok gezdik.
Biz bazen, ayrılıktan da bezdik.
Bir zaman, birbirimizi çok sevdik.
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Sana neden, umut bağlamışım?
Uğruna boşuna, ağlamışım.
Bak, yaralarımı dağlamışım
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Neden sevgili? Bana bu eziyet.
Sanma ki, bu yaptığın meziyet.
Düzelt kendini, bu ne vaziyet?
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir bahar dalı idim, bekledim yazı.
Bir gül goncasıydım, açtım, aşka bazı.
Mevsiminde yaşadım, kışı, baharı.
Yarimin çekiliyordu, güzel nazı.
Çağladı durdu sular, coştu pınarlar.
Nice aşka şahittir, geçen baharlar.
Bülbüller şakıyor, gönül bağımda.
Aşka hörmet edeni, iyi anarlar.
Gönül bağımın bağbanı, der gülleri.
Yetiştir, o bahçede, mis sümbülleri.
Aşka intizar eden, acılar çeker.
Sevgi ile, fethet sen, tüm gönülleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL