Sevmek Neymiş Bir Gün Anlarsın
Birgün Anlarsın
Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini.
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.
Sevilen gözlerin erişilmezliğini.
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.
Uzanır, gökyüzüne ellerin.
Ama çaresiz,
Ama yorgun,
Ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.
Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.
Ümit Yaşar OĞUZCAN
SEVİLEN ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Anacığım
—Anneme ve bütün annelere—
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım.
Ümit Yaşar OĞUZCAN
SEVİLEN ŞİİRLER
Çaresiz Dert
ALLAH’IM SEN ACI BU ACİZ KULUNA
DERT VERİP DERMANSIZ BIRAKMA
ŞU GENÇ YAŞTA DÜŞMÜŞÜM BAHTIM KARA
KÖR TALİH KARA BAHTIM HİCRAN OLDU BANA
ALIN YAZIM KARA BAHTIM
FELEK KIRILSIN TERS DÖNEN ÇARKIM
GENÇ YAŞTA BENİ DERDE BIRAKTIN
KARA İMİŞ ALIN YAZIM
ŞU DÜNYADA YOK İMİŞ DEĞER
DERDİ VEREN ALLAH HEKİM NEYLER
SIRASI GELEN BİR GÜN GİDER
SANCILANDIM GETİRDİLER ACİLE
BİLMİYORUM BABAM NE YAPTI O GECE
TOPLANDI BAŞIMA DOKTOR HEMŞİRE
ACILARIM DİNMEDİ SECDEDE O GECE
YATIYORUM ŞİMDİ HASTA ODAMDA
SERVETİN MALİN ÇOK OLSADA DÜNYADA
EĞER ZİYARETÇİN YOK İSE YANINDA
O ZAMAN DEĞERİ OLMAZ DÜNYADA
ŞİMDİ BEKLİYORUM TABURCU GÜNÜMÜ
BURNUMDA TÜTÜYOR EVİMİN ÖNÜ
DEĞERİ BİLMELİ GERİ KALAN ÖMRÜ
ÇOCUKLARDA PİKNİK İSTER GÜNEŞLİ GÜNÜ
ŞU DÜNYA SEFASI HEP YALAN İMİŞ
GENÇ YAŞTA DERT BAMBAŞKA İMİŞ
ONUN AİLESİ GENÇ OLUR İMİŞ
DERDİNE DERMAN HEP ARAR İMİŞ
HASTAHANELERİMİZ ŞİFA YUVASI
BAMBAŞKA OLUR ORANIN HAVASI
BAZEN SARI VERİR ÖLÜM SANCISI
DOKTOR HEMŞİRE MORAL HOCASI
DÜŞTÜM ÇARESİZ BİR DERDE
KARIŞTI GECEM GÜNDÜZE
ACIMADI GENÇ YAŞTA BİLE
VURDU FELEK TOKATI ATTI BANA SİLLE
ŞU DÜNYADA YOKKİ BAŞKA YAŞAMA ŞEKLİ
ÇARESİZ BİR DERDİN SANCISI SARSA BEDENİ
HERŞEYE RAĞMEN ÇIKIYORSA NEFESİ
GÖRMEK İSTEMEM ÖLÜMÜN ÇİRKİNLİĞİ
ALINMADIM BU DÜNYANIN KARGALARA KALMASINA
BU DÜNYA BANAMI KALACAK YOK BENCE SAKINCA
YETER BANA AŞKIMLA YEŞEREN KÜÇÜK BİR DÜNYA
DOĞARKEN ADINI KOYDUM OĞLUM MEHMET KIZIM ESRA
EKLEYEN OĞLU MEHMET
SEVİLEN ŞİİRLER
Rüzgar
Rügar,
Nereye gidiyorsun;
Çocukları yalnız bırakıp
Kim bilir hangi yaramaz
Seni kızdırdı.
Dalgaları uyandırıp
Yelkenleri şişirdin.
Rüzgar,
Kim bilir hangi bulut
Sakinleştirdi de
Gelip çocukların
Al al yanaklarını okşadın
Onları sevindirip,
Uçurtmalarını gökyüzüne savurdun.
Rüzgar güllerini çevirip,
Rüzgar çanlarını çınlattın
Çın…Çın…
Ne kadar güzel
Dalgalandırdın
Bayrağı.
Rüzgar,
Ne iyi ettin
O pamuk gibi
Bulutları uyandırıp
O misler gibi kokan çiçekleri
Yeniden açtırdın.
Tertemiz yağmurunla…
Rüzgar ,
Ne iyi ettin
Yel değirmenini çevirdin
Fırıncı amcaların
Bize
Ekmek yapmalarını sağladın.
Rüzgar,
Sen iyi ki geçtin buradan..
Zeynep Sena YILMAZ.
SEVİLEN ŞİİRLER
