Sevgilimin Adı Şiiri

Seni

Seni görüyorum…

Gece hayalde

Gece düşte

Seni görüyorum seni

Karlı şahikalarda

Yeşil yazılarda



Seni arıyorum….

Sendeki diride

Bendeki leşte

Seni arıyorum seni

Karanlık dehlizde

Kaybolmuş izde



Seni tadıyorum….

Yediğim lokmada

İçtiğim suda

Seni tadıyorum seni

Tüttürdüğüm sigarada

Çektiğim birada



Seni kokluyorum….

Nergisde

Gülde

Seni kokluyorum seni

Yüklü bulutta

Çatlamış arzda



Sana koşuyorum…

Artan hızda

Perişan tarzda

Sana koşuyorum sana

Yalın ayak

Baş kabak



Seni duyuyorum….

Gurbet treninin

Acı sireninde

Seni duyuyorum seni

Seher vaktinin

Esintisinde



Sana dokunuyorum….

Uzandığım yatakta

Sarıldığım yastıkta

Seni öpüyorum seni

Bir hayali parkta

Ulu orta dudakta

sinan enç

Sinan ENÇ

Bir Selamın Yeter

Kimse aramasın

Sormasın beni

Ayda yılda sen ara

Sen sor yeter



Bütün beşer varsın sevmesin beni

Kessinler selamı

Kelamı

Umrumdamı

Bir selamın yeter



Tedavülden henüz kalkmış banknot gibi

Dönüp bakmasınlar yüzüme

Buruşturup atsınlar

Tutuşturup yaksınlar

Ne gam

Sende değerim olsun yeter



Ne kainatın güzelini

Ne cennetin hurisini

Cem olsa cümlesi

Ne fayda

Bir manalı bakışın yeter



Ordulara paşa

Ümmete nebi-haşa-

Canlı cansız elverse

Getirse başa

Hepsi boşa

Bastığın turap olsam yeter



sinan enç

Sinan ENÇ

Çamur

Gafletle heba olmuş yılların,
Galibini bilemem.
Kölesiysen günlük hesapların
Hür yaşadın diyemem.
Börtü böcek,
Çalı çırpı,
Velhasıl canlı cansız mevcudiyet,
Kendince bir mana kattı zamana,
Bir imge düşürdü mekana.
Ya sen...
Sen ki!
Eşrefi mahluksun,
Hem de ne mahluk!
Övülmüşsün Furkan'da;
Balçıktan etin kemiğin,
Necis,
Cıvık...
Bu menşede,
Övgülük neyin var?
Düşün bir daha,
Bin daha düşün hele!
Elması adi taştan,
Nergisi iğreti ottan,
Bülbülü sıradan kuştan,
Balı mütenevvi cüruftan,
Mümtaz kılan;
İdrak et ki !
Şavktır,
Itırdır,
Sadadır,
Çeşnidir...
Hepsini ala kılan;
Duygularındır,
Bakışındır,
İradendir...
Kıymet biçtiklerin var ya...
Habersiz halden.
İşte böyle;
Hilkatindeki,
Balçığı da ulvi kılan,
Bil ki !
Ruhul rahmandır.
Beşeriyeti;
Hayvanattan,
Bilcümle nebattan,
Yegane kılan,
Takvadır,
Maneviyattır,
Cesarettir,
Aşktır...
Nihayetinde yaşam,
Çetin bir imtihandır.
İte hoşt deyip!
İtleşene puşt demeyen,
Merkebe çüş deyip!
Nefsini tuş etmeyen,
Ruhuna isyankar,
İblise yoldaştır.
Şükrü tatmamışsa dilin,
Secdeye değmemişse alnın,
Aslına rücu etmiş bedenin;
Kalpte kibir,
Göçürmüş ruhunu,
Şimdi elde sermayen,
Altı üstü bir topak,
Pörsük toprak,
Velhasılıkelam;
Finalde,
Mizanda,
Çamur kalmıştır...

Sinan Enç

Sinan ENÇ