Ben hep beklerim.
Ayten bekler.
Suların karanlığı deldiği silahlı gözleri ararım.
Beni yerime mıhlayan günün bulanık karanlığının içine girer kadınların güneş gözleri.
Altımda rüzgar.
Karışır yapraklar.
Her biri bir ırmağı gönderir bana.
Yalnızlık görür suda.
Karanlığınızı.
Suçlu gibi vururlar Ayten'imi.
Gül akar göğsünden.
Toplayamam güller kanar vurulunca.
Sevmek gibi.
Ölürler.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Nereden bilebilirdim ki?
Savaş alanına girerken.
Bir kurşunla vurulup.
Bir daha Annemi göremeyeceğimi.
Cüzdanımda
saklardım.
Özlediğim zaman cebimden çıkardığım hayat dolu baktığı.
En sevdiğim
gençlik fotoğrafını.
Bülent Tüsen.
Bülent TÜSEN
Kardeşim elbiselerini Orçun'un dolabından çıkar diyor.
Kendine dolap al.
Bekle.
Alacağım.
Yasemin kokacak elbiselerim.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Yetiştirme yurdunun
duvarları arasında
hayaller kurar
evi olmayan çocuk
her gün
aynı binada
olmanın verdiği
yalnızlıktan.
Annesinin
olmasını
ister
Her yalnız hissettiğinde kendini.
Elele tutuşmuş çocuklar görür.
Anneleriyle.
Çocukları
yüzünde
taşır.
Ömründe hüzünle.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN