Dünya beni hep çamura saldı
Huzurum rahatım ahirete kaldı
Garip gönlüm yine hayale daldı
Sevdigim yar vafasız çıktı
Yağmurdan kaçarken doluya tutuldum
Mutluluk kapısından dışarı atıldım
Yalan dünyanın acı fırtınasına kapıldım
Sevdiğim yar vafasız çıkdı
Cehennem ateşi içimi yaktı
Aşkımın depremi umudumu yıktı
Sultanım sarayımı harabe etti
Sevdiğim yar vafası çıkdı
Gece gündüz bana rahat yok imiş
İyi insanlar var kotuleri çok imiş
Aç sanmışdım aşka kalbimi tok imiş
Sevdiğim yar vafasız çıkdı
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sağlığını seven insan,
Sigarayı içmemeli,
Bir zehre köle olup,
Sağlığından geçmemeli
Söylediğim sözüm haktır.
Ol kendine kendin doktor.
Sigaradan fayda yoktur.
Hastalığa koşmamalı.
Korumaya çalışır,
Yurttaşları içkiden.
İnsanlıktan sıyrılır,
Çünkü sarhoş bir beden.
Vatanını sevenler,
Korumalı milleti.
Ocaklan söndüren,
İçki, kumar illeti.
İsimsiz
aşk bazen masum bir bebek bazen ise deli bir yürek ne yapsam bilmiyorum tek bildiğim çaresizce beklemek bir ışıltısı var ömrüme ömür katan beni benden alan çaresizce bir yürek ne yapsam bilmiyorum aşk bazen çaresizce beklemek
İsimsiz
Bu şiir, dünyanın en güzel şiiri olacak,
Neden mi?
Çünkü; dünyanın en güzel gözlü karacasına yazıldığı için.
Sevenler neden kördür bilen var mı?
Sevdiğinden başkasını gözleri görmediği için.
Çocuklar cesurdurlar, hiç düşündünüz mü?
Neden?
Bilmedikleri için.
Çocuklar bile, susayınca su isterler annelerinden.
Ama sen!...
Sen böyle yapmıyorsun.
Oturmuş bir köşe de ağlıyorsun
Haydi gel,
Gel de, iste beni benden...
Bundan böyle her şey farklı.
Sendeki gözler benim için,
Bendekiler de senin için,
Islak
Nemli
Ve ağlamaklı...
Şimdi anlıyorum. Âşıklar neden ağlar
Sevip, sevip de, kavuşamadıkları için.
Bazen de sevinçten,
Mutluluktan ağlarlar.
Tıpkı benim gibi.
Şimdi ben de ağlıyorum...
Seni tanıdığım
Seni sevdiğim için.
Biliyor musun canım
Hem de;
Sevdan düştü düşeli yüreğime.
Hiç ama hiç pişman değilim yine de seni sevdiğime...
Tek pişmanlığım,
Seni geç tanımam.
Dualarımda zaman, zaman
Diyorum ki rabbime;
'Neden karşıma geç çıkardın onu diye.
Allahım,
N'lur sen de gücenme, darılma bana
Seni de
Onu da,
Çok ama çok seviyorum.
Beni ona,
Onu da bana bağışla
Yazık etme no'lur,
N'lur bu güzel aşka...
Mevsim kış, her yer kar şuan
Sanki dolduracak yerle gök arasını
Ve ben üşüyor, titriyorum yokluğundan
Çünkü sende bıraktım ya canımın yarısını.
Unuttun mu he,
Unuttun mu yoksa canısı...
He;
Son günlerde kimseyle ilgilenmiyor, tanımıyor muşum !
Öyle diyor dostlarım.
Bilmiyorlar ki ben sevdandan sarhoşum.
İşte bu yüzden hüznüm, bu yüzden kederim,
Sen yoksan yanımda eğer,
Eyvallahı çeker
Giderim.
Ben zaten hasretinle yanmışım
Sen diye bir bilsen kaç kez yalnızlığa sarılmışım.
A benim bi'tanem,
Can tanem.
Kanadı kırık, yaralı gönül kuşum.
Ben seninle bir daha
Hayata,
Şu kahrolası yalan dünyaya
yeniden doğmuşum...
Ağaçlar yapraklarını dökmüş,
Döksün,
Biliyorum baharda yeniden açacaklar.
Çiçekler de solmuş,
Solsun
Onlar da açacaklar.
Ama ben sensiz
Nâçâr'ım
Bilmiyorum sensiz hangi bahar açarım...
Hüznü giydi ya yüreğim,
Bu yüzden
Nefessiz
Ve bu yüzden
Sessizim...
Sen diye şimdi, şu yaralı divane yüreğim
Kimleri sevecek,
Kimleri saracak.
Yoksa;
Kıyamete kadar mı yanacak?
Söyle şimdi dünyanın en güzel kalpli,
En güzel gözlü kızı,
Ceylanı
Karacası!...
Yansın dersen şayet sen şu yüreğimi,
En kor ateşlerde yansın,
Yalnızlığına sen diye sarılsın.
Yeter ki sen iste
Ve
Asla
Unutma
Seni çok ama çok sevdiğimi.
Sen iste yeter ki, canımı bile verebileceğimi...
Ben seni elma çiçeği mevsiminde sevdim
Şimdi olsa da mevsim kış, aylardan Şubat,
Yine baharlar gelecek,
Çiçekler açacak
Kuzular meleyecek
Ve ben
Sabredeceğim
Elma çiçeği mevsimini bekleyeceğim
Biliyorum
Bir gün,
Halis KANDEMİR
Ansızın benim de kapımı çalacak
Yıllardır yolunu beklediğim, gözlediğim, vuslat...
İsimsiz