Eğitim Sitesi

Serzeniş Şiiri

Serzeniş

Söyle bana hilâlim, neden gülmezsin bana?

Neden aydınlatmazlar önümü, o yıldızlar?

Hiç mi kıymetim yok yanınızda, söyle bana,

Neden gülerler önümden geçerken o kızlar?



Seni şahit tuttum hep, sokaklarda gezerken,

Bir de başıboş köpeklerle o baykuşları.

Kaybolduğunda birden, ben çamura düşerken

Duymadın mı ha, o isyan dolu haykırışları?



Ne yüzüme bakan var ne de elimden tutan,

Zaten kimsecikler yok çamurlu sokaklarda

Bense bir âşık; yüreği yanan, göze batan,

Ağlarım sessizce, o gülerken konaklarda.



Geldi nihayet yanıma dostlar, sarmaş dolaş

Önce iğrenen bir bakış, ardından küfürler...

Kahkahalar atarak gittiler yavaş yavaş,

Baksana hilâlim onlar ne kadar da hürler!



Seyhani'nin dostu çok; köpekler, baykuşlar..

Kadere dua okur, yalnızlıkla karanlık,

Gönül sayfamı yırtan insan beyinli kuşlar,

Uçsalar da sonsuza ufukları karanlık.

Âşık SEYHANÎ Şiirleri

  

cağla 7/c ŞİİR MÜKEMMEL.EE KİMİN HOCASI:) 2007-05-12

BUSE SAVAŞ doğruları söyleyeni alkışlarım(aşık seyhaniyi) 2006-05-17

Ahmet BAYDAR Yıllar önce yüreğimin tellerini geren;üzerinde titreyen hüznü yeniden canlandırdın Aşık SEYHANİ 2005-07-26

Ahmet Alptekin Aramıza hoşgeldin aşık SEYHANÎ. Kalemine, yüreğine, diline sağlık. 2005-04-08

Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.

Benzer Âşık SEYHANÎ Şiirleri:

Biz

Siz bilmezsiniz,

Sizin için uzaklarda, çok uzaklarda

Dua okuyan diller

Alkış tutan eller,

Sevgiyle çarpan yürekler

Ufukta sizi gören gözler var

Siz bilmezsiniz.

Sevinin, coşun, heyecanlanın!

Sevin, umut edin, teşekkür edin!

Karamsarlık yok artık ne size ne bize,

Gönüllerle kenetlendik birbirimize.

Hiçbir olumsuz durum,

Bozamaz moralimizi,

Kıramaz belimizi,

Bükemez bileğimizi

Çünkü biz; sen, ben değiliz:

BİZİZ…

Biz, çıkar gözetmeden

Hiçbir söz etmeden severiz…

Âşık SEYHANÎ

Dedim-dedi

Dedim yare gözlerine bakayım.

Dedi bana yüreğini yakarım.

Dedim yare saçın neden siyahtır,

Dedi bana ona bakmak günahtır.

Dedim yare ellerini tutayım,

Dedi bana ellerimi sarayım.

Dedim yare dudakların şeker mi,

Dedi bana yoksa seni çeker mi?

Dedim yare bu naz sende nedendir,

Dedi bana bu naz benim huyumdur.

Dedim yere bu huy senden çıkar mı?

Dedi bana ecel bana yakın mı?

Âşık SEYHANÎ

İstanbul

Ah İstanbul!
Sisler altında silüetin
Gülüyor mu ağlıyor mu
Belli değil...
Yıldırım yüklü kara bulutlar
Umut dolu güneşi mi vaat ediyor?
Ayasofya bağrında ağlarken
Çamlıca'nın sefa sürmesi
Gücüne mi gidiyor?
Ramazanda kandillerin sönük
Karanlık geceni Beyoğlu aydınlatıyor,
Süleymaniye'nin sesi kısık
Üsküdar'ı Beşiktaş'ın kahkahası inletiyor.
Dövünecek misin şimdi,
Nil gibi, Tuna gibi, Sakarya gibi
Akacak mısın eyvahlar denizine?
Biçare umutlar, biçare çırpınışlar...
Yedi kandilli Süreyyanın kovamadığı karanlığı
Yedi başlı ejderle mi korkutacaksın?
Sevgi koyamadığın kalplere nefret mi dolduracaksın?
Sen ne bulunmaz Hint kumaşısın
Ne de güç bulunan bir mücevhersin!
Sen ki alemin gözünü kamaştıran bir güzelsin!
Peşinden koşanların oyuncağı değil,
Ardından gelenlerin bayrağı olmak için,
Sen fetih atını hazırla!
Fatihin binmesi an meselesidir.

Aşık SEYHANİ

Âşık SEYHANÎ

Serzeniş Şiiri