Sen'den Gayrı
Yaram var derinde,
Aşk Allah’ın evinde,
Derman yok derdime,
Sen’den gayrı,
Sen’den gayrı.
Bir hece var dilimde,
Bedenimin başkentinde,
Duyan yok sesimi,
Sen’den gayrı,
Sen’den gayrı.
Bir âlem var dizemde,
Cümle âlem peşinde,
Bilen yoktur hâlimi,
Sen’den gayrı,
Sen’den gayrı.
Kanlı yaş var gözümde,
Sen’sin tek yâr özümde,
Sevemem hiçbir şeyi,
Sen’den gayrı,
Sen’den gayrı.
Muradım var sözünde,
Duracağım sözümde,
İstemem hiçbir şeyi,
Sen’den gayrı,
Sen’den gayrı.
Çatlamış dudaklarım,
Kurumuş şu damağım,
Susuzluğum asla bitmez,
Hiçbir nehir dindiremez,
Aşktan gayrı,
Aşktan gayrı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Düzenbazlara Reddiye
Günahlara bir methiye,
Sarsılır amel-i fıtriye,
Dön, gel İslâm-ı asliye.
Bak, tükeniyor!
Ömür denen bakiye.
Şiirim olsun,
Yüreklere haşiye.
Hedefimiz değildir,
Asla kafiye.
Kalmadı mı hiç seviye?
Lehte mi aleyhte mi?
Her geçen saniye.
Uyanın kardeşler!
Bu gaflet ne diye?
Rüşvete diyorlar hediye.
Kredi ismi niye?
Faiz unutulsun,
Vicdan yenilsin
Ve haram helal gibi
Yenilsin diye.
Baksana!
Şu sefil davet-i umumiye.
Aşk kelimesi
Olmuş battaniye,
Zina denen pisliğe.
Bu nasıl bir hâlet-i ruhiye?
Sanki asr-ı cahiliye,
Günahlara davetiye,
O hâlde Cehennem de,
Müthiş bir ikramiye!
Hepsine verdik reddiye,
Ederiz düzenbazları,
Her dem diskalifiye.
Yâ Rab!
Ver, talebelerime!
Ulvi bir seciye.
Kahrolsun!
İfrata varan her takiye.
Batıla lağımda,
Verilir taziye.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Şehit Kokan Toprak
Ey bu vatan evladı!
Dur, bir tanı ecdadı!
Özgürlüğünün adı,
Şehit kokan toprağı.
Bayrağına kastetmiş,
Gözü dönmüş caniler.
Nerelerden geldiler?
Hem neden geldiler?
Hedef Çanakkale’ydi,
Leş kokar kibirleri,
Haçlının zelilleri,
Döktüler zehirleri.
Donanma son sistem,
Boğazda kuduzlar,
Toplar hiç susmuyor,
Kinler kusuluyor.
Zırhlılardan gelen toplar,
Uçaklardan bombalar,
Bunlarda mertlik ne arar,
İnsanlıktan yoksunlar.
İmansızlar, vicdansızlar
Her taraftan saldırdılar,
İman sızlar, vicdan sızlar,
Gövdeler artık başsızlar.
Atan namus dedi,
Vatan canım dedi,
Canını verdi,
Namusu çiğnetmedi.
Yağmur gibi mermiler,
Ecdadın göğsü siper,
Aylarca direndiler,
Haçlı’yı titrettiler.
Atan kalbim dedi,
Vatan benim dedi,
Benliğini verdi,
Bayrağı indirtmedi.
Lağımlardan geldiler,
Bombalayıp gittiler,
Koptu parmak, el, ayak,
Uçtu başlar, göz, kulak
Atan can dedi,
Vatan kan dedi,
Kanını verdi,
Ezanı dindirtmedi.
İmkân bizde dediler,
Galip geliriz dediler,
İmana yenildiler,
Defolup gittiler.
Ey evlat! İşte budur ecdad,
Bil, bildir, diril
Ve dirilt!
Şehit kokan toprağı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Aç Gözünü Olma Kör
Ey nefsim!
Aç gözünü, olma kör!
Sanat mûcizelerini gör,
Bak, üzüm asmasının yaprağındaki nakşa,
Tesâdüfî olması mümkün mü hâşâ?
Ey nefsim!
Aç kulağını olma sağır,
Duy, mahlûkat zikrediyor ağır ağır,
Bak, Hakk diyen şu kuşa,
Hiçbir zikir gitmez boşa.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
