Sende Bir Gün Anlarsın Şiiri

Sende Bir Gün Anlarsın

Bu gün daha çok gençsin, anlayamazsın beni,

Neden ağardı saçlar, sanki bir hiç uğruna.

Nasıl yok oldu bitti, içimdeki arzular,

Seneler tükendikçe, sende bir gün anlarsın.



Kararır bütün dünya, sanki gün ortasında ,

Anlayamazsın bir an, gecenin matemini.

Yıldızlara soramaz, güneşe soramazsın,

Bir gün kara sevdanın, sebebini anlarsın.



Gecikmiş bir sevdanın, verdiği ızdırabı ,

İçindeki yok olan, hislerini anlarsın.

Ellerinde titreme, kalbinde bir sıkıntı,

Sendeki sonbaharın, bittiğini anlarsın.



Bir gün gelir anlarsın, gözyaşının dilini ,

Kurutamaz ateşin...o ıslak mendilini.

Bakabildiğin aynalar, haykırır gerçekleri,

Yok olan gençliğinin, kıymetini anlarsın.



Artık belin bükülmüş, kar yağarken saçına,

Kaybettiğin boşa geçen, yıllarına yanarsın.

Acımasızca biten , takvim yapraklarını,

Kopartmaya kıyamaz...anılarda saklarsın.



Bir gün gelir anlarsın, bir bakış kadar uzak,

Lanet dolu dünyanın, kokuşmuş gerçeğini.

Bir gün dost saydıkların, uzatmazsa elini ,

Gerçek olan dostların, değerini anlarsın.



Bir gün düşmüş olursun, o derin çizgilere ,

Nasıl yerleşti dersin, istemeden yüzüme .

Bir gün buruk bir sızı, yerleşir yüreğine,

Bir ömrün bittiğini, sende bir gün anlarsın.



N.Gökhan SONSEL

N.Gökhan SONSEL

Kızarım 1959

Sabah -akşam , hep serbestsin ,

Hiç kimseyi , düşünmezsin.

Böyle rahat , hayat varken,

Evlenmeye , ben kızarım.



Gezmek-tozmak , hakkı benim,

Bin bir zevki , var gecenin.

Böyle tatlı , eğlencenin ,

Engeline , ben kızarım.



Yaşım yirmi , olmuş diye ,

Getiriyor , hep hediye. K

O sümüklü , pis kediye ,

Yatar kalkar , ben kızarım.



Uğrar bana , her vesile,

Her zamanki , cilvesiyle.

Hep evlenmek , hevesiyle ,

Yanaştı mı , ben kızarım.



Hayat benim , rahat benim,

Böyle döner , hep dümenim.

İstemem ki , evlenelim ,

Bu teklife , ben kızarım.



Yaşım küçük , henüz gencim ,

Zaten tasam , yok ki benim.

Bu çağda da , evlenenin ,

Aklına ben , turp sıkarım.



N.Gökhan SONSEL

N.Gökhan SONSEL

Gönül

Gün gelir ellerim, gözlerim seni arar,

Hasretine dayanmaz, içimdeki duygular.

Dayanamaz sensizliğe, bir çağrı kopar,

Gel artık gel... Yalnız bırakma gönül.



Gözlerim yollarında, kuşlardan haber sorar,

Kendin gelemesen de, ne olur bir haber sal.

Bari bir mektup yaz veya küçük bir pusula,

Sitemlerin olsa da, bir haber gönder gönül...



Beni özlersen eğer... Gurbet akşamlarında,

Bir gün benim için bak, parlayan yıldızlara.

Belki beni görürsün, sevdamı düşünürsün,

Düşünür. Düşünür de... Belki dönersin gönül...



Kırılırsa umudum, inan boynum bükülür,

Yüreğimden akan yaş, seller gibi dökülür.

Seni seven bu kalbim, ta... Kökünden sökülür,

İncitme bu kalbimi... Sana muhtacım gönül...



Üşütürse bir tanem... Seni akşam yelleri,

Sığın benim kalbime, çıkma sakın hiç geri.

Yüreğimden dinlersen, sevdalı türküleri,

Belki beni anlarsın... Seversin beni gönül...



Sana şiirler yazdım, dün akşam bütün gece,

İçimden geçenleri... Anlattım hece, hece.

Anla artık bir tanem, bitsin artık işkence,

Düşün de bir cevap ver... Son karar senin gönül.



N.Gökhan SONSEL 30.04.1999

N.Gökhan SONSEL