Sen Öyle Bil
Sanma ki dünyada bulunmaz eşin
Sana göre dünyayı ışıtan güneşsin
Hatırın kalmasın,başın göğe ersin;
...Gururun tatmin olsun,sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Zalımsın sevdiğim,çekilmez kahrın var
Mevlayı seven,seven cana mı kıyar?
Sanma benim gibi seni,sevip sayan var;
...Gönlün kırılmasın yar,yar sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Seven sevdiğine, eder mi cefa?
Şirinin yanması,Kereme vefa!
Gönlümde ki derde olmadın deva;
...Gönlün kırılmasın yar,yar sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Kirpiklerin ok misali,cana batarken!
Kul Okyay'ı serde,sevdan yakarken!
Cennet-i aladan,hurimisin sen;
...Gururun tatmin olsun,sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Hanifi OKYAY 21.07.2016 / 14:15
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey Yolcu
Nedir bu acele ve de bu telaşın!
Nerden gelip nereye gidersin yolcu?
Şimşekler çakıyor gözünde hiddetden;
Kim ne vefa bulmuş ki şiddetden?
Gün akşama'a döndü, vakit çok geç!
Her ne olduysa oldu, gel bu davandan vaz geç.
Gamı efkarını paylaşalım, gönülden azar-azar:
Dost meclisinde kuralım da bir pazar.
Kalmaz dünya malı kimseye, gelmiştin üryan!
Senin olmayan mal için kavga akıllara ziyan.
Bir sevda ise, olmalı aşk Rahman adına!
Ancak o zaman varırsın aşkın tadına.
Gel bu hırsını dökelim, derin ummana!
Salmayalım kin ve nefreti, gelecek zamana.
Gönüller bir olsun, bahçesi lale-yi zar!
Aç kapılarını girsin gönlüne bir bergüzar.
Ancak o zaman, ruhun bulur mest-i alemi!
Rahman: Değiştirir belki, kaderi yazan kalemi.
Aç gözlerini, perdeleri kaldır aradan:
Bak da gör senin için, neler yaratmış yaradan.
Sanma ki! Derdi gamı yok da, öğüt verir kul Okyay!
Neler geldi geçti, başından: Vay anam vay.
Hanifi OKYAY 26.02.2019 / 14:16
Hanifi OKYAY
Kalıbına Bakan Adam Sanır
Nerede yetiştin sen böyle be dayı
Ormandan mı kaçtın ne ayı oğlu ayı?
Sandım ki o yaratmış bu dünyayı
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Emmi diyecektim varmadı dilim
Evde ne hasır var nede bir kilim
Yan gelip yatarmış yedi iklim
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Meteliğe sıkıyor her dem kör kurşunu
Fiyakası o biçim beğenirler duruşunu
Mekanı yok veremez heç borcunu
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Dedim ki sen ne iş yaparsın be adam?
Dedi ki vatan millet benim davam!
Kokar nefesi belli ki yediği kuru soğan;
Kalıbına bakıp da adam sanmıştım.
Devlet verir o yan gelip yatarmış
Fırsatını bulsa anasını da satarmış
Katırlarla bir arada handa yatarmış
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kendisi bir kapıda karı bir kapıda
İkisinin de kafası aynı düzen yapıda
Çoluk çocuk dersen dilenci sokakta
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Sorsan Kemalist Türk milliyetçisi
Çok okumuş sanırsın tarih bilimcisi
Dinleyip anladım ki mason elçisi
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kul Okyay der ki! Edebi yok bunların
Yatacak yeri de yok cana kıyanların
Hele kul hakkını çalıp çırpanların
......
Hanifi OKYAY 11.08.2018 / 21:00
Hanifi OKYAY
Gardaş Mı Deyim?
Kalsam da dünyada bir tek başıma!
Kendini tanıyıp,bilmeyen soysuza:
Özü başka sözü başka,bir huysuza;
Kıymet bilmeyene, gardaş mı deyim?
Pinti sofrasından,lokma yenir mi?
Arif olmayana, söz söylenir mi?
Her ortamda haklı görüp kendini;
İnsana olmayana, gardaş mı deyim?
Kendini beğenmiş, insana saygısı yok.
Şanı şöhreti var, ama duygusu yok.
Söylediği sözlerin hiç vurgusu yok;
Öznesi olmayana, gardaş mı deyim?
Hak hukuku silip atmış özünden!
Bir hayır vermez,mal ile mülkünden.
Kul Okyayı da silip atmış gönülden;
Hatır bilmeyene ben,gardaş mı deyim?
Hanifi OKYAY 28.10.2015 / 20:00
Hanifi OKYAY
