Sen Ki Şiiri

Sahilde Ay Işığı

Sahilde, tahtadan bir bankta, oturuyorum.
Akşam saatinde çıkmış, güzel bir dolunay.
Ben düşünceli, bu hayatı sorguluyorum.
Harhalde, bu gece keyifler, bende nanay.

Yansıyor denize, büsbütün bir ay ışığı.
Neden bilmem?, Duygusallık içimde bu gece.
Bu romantizmin genelde, fazladır aşığı.
İnanın anlamlanıyor, söylenen her hece.

Deniz, gece petrol siyahı, renge dönüşmüş.
Ortasında var, aydınlık bir kurtuluş yolu.
Ay, bak sanki, ışıktan gelinliğe bürünmüş.
Bekler gibi aşkını, gözleri dolu dolu.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Aşkın Tabibi

Rabb'im, sen ilaç olursun bu derde.
Nerede?, beni seven o kız nerede?
Bu aşk, beni düşürdü binbir derde.
Aşkın tabibi yokmuş ey canım.

Gelde kapansın hiç onulmaz yaram.
Kalmadı ki, cebimde de beş param
Sen ilacımsın, gel göğsüme saram
Bu aşkın hekimi yokmuş ey canım.

Acılar, dertler, bitmek bilmiyor.
Gül yüzün, hayalimden yok gitmiyor.
İçimdeki bu sevda, hiç bitmiyor.
Bu aşkın tabibi yokmuş ey canım.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Kürek Mahkumuyum

Bir kürek mahkumuyum, kaderin gemisinde.
Bir yürek suskunuyum, kederin gerisinde.
Hayat kaptan, ben miçoyum, bu engin denizde.
Aşk var mı ki?,Dünyanın, ötesi, berisinde?

Acılar dalga dalga, çarpıyor küreklere.
Sevdaların acısı, çöker hep yüreklere.
Uzak ufuklara, ulaşma arzusu vardır.
Bu yollar çetindir, yaramaz hiç ürkeklere.

Asılıyor küreklere, kader mahkumları.
Şahitir denizin, yosunları ve kumları.
Bu arayış, nerede ve nasıl sonlanacak?
Mevla görecek elbet, acı çeken kulları.

Sırtımda, kaderin kırbacı, şakladı yine.
Yüreğim içinde, bir acı, sakladı yine.
Rotamız Umuttur, seyir defterimiz kayıp.
Çileler bak bizi, akladı, pakladı yine.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL