Selam olsun hakkı ayakta tutanlara,
Selam olsun hakka tutunanlara,
Selam olsun özü ve sözü bir olanlara,
Selam olsun ok gibi dosdoğru olanlara,
Selam olsun nifaktan korunanlara,
Selam olsun yalnızca Hakk’a tevekkül edenlere,
Selam olsun şiirlerimizle dirilenlere,
Selam olsun zulme boyun eğmeyenlere,
Selam olsun harama değmeyenlere,
Selam olsun hakkı tebliğ edenlere,
Selam olsun saf saf dizilenlere,
Selam olsun yalnızca rükûda eğilenlere,
Selam olsun secde ile yükselenlere,
Ve selam olsun bizi anlayabilenlere.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sanata sani’ gerek,
Maddeye mana gerek,
Akıla hikmet gerek.
Şiire şâir gerek,
Resime ressam gerek,
Kitaba kâtip gerek,
İcada mucid gerek.
İnsan denen şu şiire,
Mucizevi resimlere,
Nihayetsiz kitaplara,
Gördüğün şu mevcudata,
Bu mükemmel masnuata,
Kâinata, mahlukata,
Elbette Hâlık gerek.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN
Kál dilimle,
Hâl dilimle,
Sen’i andım,
Ben ilimle.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Kuş diliyle,
Gül diliyle,
Sen’i andım,
Rabbim diye.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Gecenin sessizliğinde,
Seherler Sen dediğinde,
Sen’i andım,
Vedûd diye.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Çelik püskürtüyor deniz,
Ve Mecidiye Tabyası’nı altüst eden ateş,
Mermi yağıyor âdeta,
Cesur Mehmetçiğimin üzerine.
Ve bir emir
Takım subayı Fehmi Bey’den:
Sığınağa gir, asker hemen!
Allah’ın erleri sığınağa girer,
Cephaneliğe bir mermi isabet eder,
Kahraman Mehmetçik şehadete erer.
Seyit Onbaşı bayılmıştı,
Ayağa kalktı
Ve etrafa baktı,
Gözü omuz omuza çarpıştığı
Yiğitleri aradı,
Ayakta bir tek Ali vardı,
“Ey Ali! Arkadaşlar neredeler?” oldu suali,
On dört şehit verdik,
Ve yirmi dört yaralımız var Seyit, der Ali.
Ayakta kalan Seyit Onbaşı
Bir de Ali ,
Koca Seyit denize bakar,
Düşman gemileri alev saçar
Ve tabyada kullanılabilir
Bir tek top var,
Haçlı ittifakı kıyıya
Yaklaştıkça yaklaşır,
Top mermisini kaldıracak alet arızalıdır.
Seyit’te büyük bir heyecan,
Ali’den yardım umar,
“Yardım et yâ Ali!
Yardım et ki şu gülleyi sırtlayayım.”
Ali bir yerdeki mermiye,
Bir de Seyit Onbaşı’ya bakar,
Bu mermi tam iki yüz yetmiş altı kilo idi,
Kaldıramazsın Seyit! Dedi,
Kaldıramazsın o mermiyi.
Lakin Seyit kararlıydı,
O mermi yerden kaldırılmalıydı,
Başka çare kalmamıştı,
Bir deneyeyim diyerek
Merminin yanına vardı.
Ve ellerini
Kartal pençesi misillü açarak:
“Bismillah!” dedi,
Mermi baştan ayağa yağlıydı
Ve ellerinden kaydı.
Koca Seyit ellerini
Toprağa buladı,
Mermiyi iyice kavradı,
“Yâ Allah! Bismillah!” dedi
Ve mermiyi sırtladı,
Sendeledi; ama pes etmedi.
Merdivenlerini güçlükle çıktı topun,
Ve sürdü mermiyi ağzına namlunun.
Zaman çok dardı,
Namluyla düşmanı hedef aldı,
Mesafeyi ayarladı,
“Bismillah!” dedi,
Ve topu ateşledi.
İşte o an وَمَا رَمَيْتَ اِذْ رَمَيْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ رَمٰىۚ (Dipnot) âyeti,
Gönüllerde yankılandı,
Mermi en önde geleni yakaladı,
Ocean denen gemi
Arkasından yaralandı,
Harmanladı,
Etrafındaki tüm gemiler kaçıştı,
Allah’ım O nasıl bir kaçıştı?
Zaferden sonra,
Seyit Onbaşı’nın yanına gelen,
İsteğidir kumandanların,
Bir fotoğraf için,
O merminin kaldırılması Seyit’ten.
Uğraşır, uğraşır
Bir türlü kaldıramaz mermiyi,
Seyit kan ter içinde stresten,
Ama ne çare,
Kalkmaz bir türlü mermi yerinden.
Mermiyi ne kaldıran,
Ne de atan Seyit’ti belli,
Çaresizlik anında etmişti tecelli,
Yetişmişti imdada kudret-i ilahi.
Kumandanların şaşkın bakışlarla bekleyişi,
Ve paşanın sormadan edemeyişi:
Evladım! O zaman nasıl kaldırdın bu mermiyi?
Seyit’ten gelen cevap manidar mı manidar,
Çıktı mı Kumandanım gâvur karşıma,
Biiznillah yine kaldırırım,
Ve yine sürerim mermiyi namluya.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
(Dipnot): “Ve attığın zaman da sen atmadın, fakat Allah attı.” (Enfâl Sûresi, 8/17)
Yûnus KOKAN