Şansa Yaşıyoruz
Kardeşim, cidden şansa yaşıyoruz.
Her an bir olay, vuku bulabilir.
Kabımıza sığmayıp, taşıyoruz.
Birisi yaralanıp, ölebilir.
Biz hayata, öfkeli bakıyoruz.
Neden ki bu sinir? Hiç bilmiyorum.
Hırstan kendi, kendimizi yiyoruz.
Niçin böyle oluyor? Anlamıyorum.
Şansa yaşıyoruz inan ki şansa.
Sanki sıkıştırıyor, bizi pense.
Önemseyelim, birbirimizi.
Bazısı umursamaz, dünya yansa.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnsanoğlu
Sen ki; her şeyi isteyen, insanoğlu.
Herşeye muhtaç olan, bir ademoğlu.
Nedir sence bu, insani erdemler?
Arama bunun altında, çapanoğlu.
İlk çağ filozoflarını, düşünsene.
Onların felsefesine, bürünsene.
Hayatı anlamaya çalış, hep sen.
Herkese insan, gibi görünsene.
Bizler neden doğar ve neden ölürüz?
Topraktan geldik, bak ona gömülürüz.
Sen bahşedilen aklı, yerinde kullan.
Yoksa kendi içimizde, bölünürüz.
Her şeyi düşün ve bir anlam ver ona.
Mantıklı olmayanı, bırak en sona.
Herşeyi akıl süzgecinden, bir geçir.
Sonra bir anda kalırsın, bak, dona.
Bunca ahenk, bunca düzen oldu nasıl ?
Herşeyin kök sebebi, neydi ki asıl?
Tüm tabiatta, bir uyum, armoni var.
Sanki hep, ezgi gibi gelen, bir fasıl.
İnsanoğlu, herşey de, sen ölçülü ol.
Kimseyi kırma, herkese, saygılı ol.
Yaşarken, arkanda, iyi bir iz bırak.
Her zaman, her ortamda, sen görgülü ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yar
İndim dağdan, aşağı.
Su doldur, yar içeyim.
Yoktur benden, aşığı.
Yar kendimden, geçeyim.
Yar beli, olur ince.
Basma etek, giyince.
Bekliyorum, yar gece.
Aldı beni, düşünce.
Yarim öpme, söz olur.
Ah bize, kem göz olur.
Gizliden gel, sen canım.
Ateş gibi, her yanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Örümcek
Kuytuda var, bir örümcek.
O bak, ağ ören, tek böcek.
Sanki bir, dantela gibi.
Sanatını işleyecek.
Takılır bazen, ağına.
Uçan sinek ve kelebek.
Gelir avı, ayağına.
Kavgalar, zehir zemberek.
Örümcek, hep sabırlıdır.
Bekler avını, sessizce.
Sıçrar, sekiz ayaklıdır.
Saldırır ona, hissizce.
Örümcek, bak ibretliktir.
Böcek, nasıl örer ağı?
Bizim için, ilginçliktir.
Ne eti var, ne de yağı.
Rab'den, bir emir, gelince.
Ağı ördü, İnce ince.
O, gönüllerde kutsandı.
Peygamberi gizleyince.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
