hiç bu kadar kalmamıştım çaresiz
hiç kalmamıştım bu kadar aciz
çok haykırdım duyuramadım sesimi
şimdi! ölüm istiyorum sakin sessiz.
dört açtım gözümü görürmüyüm diye seni
dikkatle dinledim evreni duyarmıyım sesini
olmadı duyamadım çaresizim aciz
öyle bir ölüm istiyorumki sakin sessiz
artık bu acıya dayanamıyorum
kısıldı sesim haykıramıyorum
haykırsamda duyuramıyorum
ben ölüm istiyorum sakin sessiz
Yavuz TÜRKYILMAZ
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
kalbime büstünü diktim dikeli
ben senin ruhunu önemsemiştim
tüm dünya bir yana sense bir yana
tüm büyük aşkları küçümsemiştim
senle yaşlanırken koca dünyada
elini tutarken tatlı rüyada
kalmışım tek tenha ömrü hayatta
senden ayrılmayı düşünmemiştim
düşmüşüm dibine kara sevdanın
yokluğun cilvesi sahte dünyanın
dilerim hoş geçer senin hayatın
böyle çekip gitmek istememiştim
İsimsiz
Terketme dediler bana
Bulunduğun kapıdan çıkıp
Etrafı çevreleyen tepeleri aşıp
Sılada göz yaşlı yar koma
Şu yaralı kalbim için.
Bir kuşun kanatları altında
Sığınmış bir yavru gibi
Sıcaklığını duymak
Bir özlemdi hep
Şu yaralı kalbim için.
Dünyanın hekimlerini getirdiler
Merhem sürdüler
Binbir çiçekten elde edilmiş
Yine de çare olmadı
Şu yaralı kalbim için.
Bilirim sen de dermak olmak istersin
Aklından geçenleri de bilirim
Yine de gururuna yenik düşersin
Ne olur bir kez gülümse
Şu yaralı kalbim için.
Kolay kolay verilmiyor son nefesler
Bir tahtanın üzerine konulduğunda
Bir fidan gibi toprağa gömüldüğünde
Bir tas su dökmeyecek misin
Şu yaralı gönlüm için.
İsimsiz
herakşam bakıyorum aynada gözlerime
seni görüyorum her sefer gözbebeklerimde
melike nedın
İsimsiz