Reçel Kavanozu Açılmıyordu
İnsan için değil sanki başka varlıklara,
Düşüncesiz firmadan uğratıldık zarara…
Kavanoz güç kuvvetle açılamazdı bile,
Şifresi mi vardı da güç yetmiyordu elle…
Onu atmak mı gerek açılmayacağından,
Sanki UFO içinde bir yaşam odasından…
Asırlar sonrasına onu gömmek mi gerek,
Neyse nasip değilmiş reçeli yiyebilmek…
Torunlarımız, desin Neandertaller yermiş,
Kahvaltılık içinmiş reçel de denilirmiş…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
250 Milyon Gigabayt Bilgiyi Beynimizde Toplayabiliyormuşuz
Hafızalar çok geniş, çünkü Rab'bim yarattı,
Daha üst beyinlerle kâinatı donattı...
Flaş bellek hiç kalır, hafızalar kuvvetli,
Akıl kapasitemiz, Rab'den Hakk'a endeksli...
Rab'be koşmalı iken, hep ilkelleşiyoruz,
Nefislere kanıyor, hatalar yapıyoruz...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hani Bize Sözün Vardı, Laflarıyla
Bu ne tehlikeli söz vaatler sıralatan,
Karşındakilerle ucu bucağı olmayan…
Safları avlamada, yürek parçalamada,
Garipleri soymada, cepleri boşaltmada…
Güven, dersen güvenmezler ciddiye almazlar,
Yeminler dahi etse adamdan da saymazlar…
Gariplerimize hani sözün vardı derler,
Noter tasdikleriyle(!) mazlumu affetmezler…
Onlar, bunlar laf söyler, topluluklar emreder,
Hani bize sözün vardı der, yer bitirirler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Av Bahanen, Yuva Yıkma Ve Can Almaktan Başka Bir Şey De Sayılmaz
Ormanlarım barınak masumlar için mekân,
Yaşamalı her bir can edilmemeli talan…
Av bahanesi ancak doğayı katletmedir,
Rab mahlûkatlarını vahşice yok etmedir…
Türler zaten kalmadı kurallar dinlenilmez?
Hayvanlar da duygulu bu zulüm hiç mi dinmez?
Eğlencen vahşice, sen kan dökmektesin,
Dağıttığın yuvayla, kul hakkı yemektesin…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK