Eğitim Sitesi

Pranga Şiiri

Pranga

Ve karardı hayrın bize görünen yüzü
Unutmaya değmeyecekler hatırımda birikti
Zerrelerim gül gibi soldu umut dalında
Böylece tutunamamayı öğrendi benlik
Celladımdı kibre hapsolmuş nefsim
Yangınımdı yaşların değer kazandığı gözler
Gönüldü acılara ayaklanma komutunu veren
Gömüldü derken zuhuruyla tanıdım asırlık hakikati
Güvendiklerim sövdü canıma pranga olmuş davamı
Derdine kapılmışken istikbaldeki bitkin halimin
Bir de zamanımı çaldı insanlar zamanlı zamansız
Güneş doğmadan karışacağım yolumun rotasızlığına
Yürüyeceğim bir daha üzülmemek ümidiyle
Sanma hayat senin de canın yanmayacak
Zehrini tattıracak insanlar sana telaşlanma
Yarı yolda kalmışlığın hüznüyle pir yürüyeceğim
Gölgem acıtmayacak güneşin uğrak yerlerini
Bu diyarda varlığım hacmini korudukça
Ne bana ne onlara gülmeyecek vuslat...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN Şiirleri

  

gülnihal zoraki Güzel şiir

necmettin Şiir felaket güzel

yasin omer Taşkıran Saolun teşekkür ederim devamı gelecek inşallah Yasin şirinle yeni planlıyoruz

Pelin Şiir yazmak zor bir olaydır sanma kolaydır Ömer Taşkıran bu işi çözmüş anlamlar çok derin dibine geçtim yerin Ömer Taşkıran ustasın mükemmelsin

Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.

Benzer Ömer TAŞKIRAN Şiirleri:

Sığınaksız

Sabahlarım kanayan bir yara
Geceler unutturur herşeyi
Kurtuluşla yüreğimde ara
Ölüm sana dokunuş değneği

İçimden bir ses umuda giden
Ağzımda bir deniz dilim gemi
Birşey var ki beni ona iten
Bedenim asker ruhumsa deli

Yollar kalmamış hepsinde deprem
Bir anda kalpler taş kesilmiş
Eskiden toprağa olan merhem
Kökünden yağmur toprağı silmiş

Gök kızıllığa bürünmüş bugün
Her bulutta büyük bir derinlik
Sanki yağmurlarda var bir düğün
Yapraklar giymiş saydam gelinlik

Ağaçlar eğilmiş kökleri çıkmış
İnsan süt emmiş anneden helal
Dünya bir hiçmiş huzur kalmamış
Artık toprakta gökte ki hilal

Görmedi göz selama icabet
Öcünü alır ama hep haksız
Garipte olmadı hiç selamet
O da hayatında sığınaksız...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN

Huzur Yağsın

Gerçek hayat bulur bu şairin dudaklarında
Anlam gark olur şiire kaybolur uyaklarımda
Manalar ellerimde batıl ayaklarımda
Yol cehennemeyse iki damla yaş belirir yanaklarımda
Heyhat uyan sabah bir efkar kapladı gecelerimi
Yüzümü kaldırıyorum hüzne daldırıyorum hecelerimi
Sezme acılarımı kahrolursun,hep hatırla gülünce beni
Üşüyünce umutlarım yakıyorum düşüncelerimi
Zaman çaldıkça dünlerimi hasretle tanıştım
Huzuru ulaşılmaz bulunca kaybetmeye alıştım
Mutluluk bir kelimeydi sadece ve ben üstünü karalardım
Anahtarı sanki elimdeydi tutabilsem o kapıyı aralardım
Keder bedenime atılmış ne elim bir düğümdür
Ben yas tutarken sanki o gün her yerde düğündür
Ömrüm ölüme gömülüdür Azrail hayat görünümlüdür
Hatalarım çok,hayat bana neler yaptırırsın sen
Yaklaşma bana şeytan seni saptırırım ben
Hayat bu işte başlar ve biter bir tabutun arkasında
Boğulup gidersin anlamazsın dünya kavgasıyla
Pişer kavrulur insan sonunun korkusuyla
Can kafesimden taştı ölüme göz kırptı
Bu yalancı dostluklar beni yalnız bıraktı
Gül insan doyasıya yanakların kuraksa
Yani acı hüzün keder senden çokca ıraksa
Mutlu olacağım bende dert peşimi bıraksa
Neden tükenir umut neden gökkuşaklarım kararır
Neden cehennem dünyada dört mevsim yaşanır
Ey hayat beni sıyır bütün benliklerimden
Acıları sızıları ayır gönlümden ve bedenimden
Ayır ki kurtulayım kaderimin elemlerinden
Huzur yağsın gökyüzünden ve sırılsıklam olayım ben...

Ömer Taşkıran

Ömer TAŞKIRAN

Umut Günleri

Ölçtü biçti kalemim hudutsuz vezinleri
Şiirlerde hedef aldı gafil rezilleri
Bu yürek çok düştü ama hiç ezilmedi
Dünyanın bitmeyince güzleri gönül hüzünlenir
Her buruk şiirde akla masumun yüzü gelir
Bu manayla canlanın zulme alışmayın
Ömürler batakta her karışta bir mayın
Aşılayın savaşmayı değil barışmayı
Batılı kat etmeyin doğruluğu karışlayın
Refahın gülistanı döndü sahra çölüne
Hasret kaldı baharlar o eşsiz güllerine
Sessiz çığlıklar zalimin kondu ellerine
Umut günleri döndü keder günlerine
Kundaklandı hayaller yıkıldı tüm kaleler
Saklandı hileler yasaklandı hak yola seferler
Şeytanlaşmış beyinler garibana sapladı mızrağı
Sanki nuh tufanı su altında kaldı edep dağı
Müslüman artık bağır sapmışları yola çağır
Tevhidi haykır duysun kulakları doğruya sağır
Ziyan olmuş gönlümüz isyan etmişiz Rabbe
Düşmüşüz ne acı gaflete gaddarlık üşüşmüş kalbe
Yakmışız yıkmışız hayatları umutları
Gökyüzünü kaplamış bedbahtlık bulutları
Uyalım Kuran'a uyanalım rüyadan
Farksızdır dünya boş bir hülyadan
Yaklaş niyaza uzaklaş riyadan
Tutunamazsın imana koparsan hayadan
Müminler gerçeği fark etmeli cenneti hak etmeli
Nefisler dize gelmeli kötülük yürekleri terk etmeli
Bu zulüm cana tak etmeli zalimin kıyımı bitmeli
Huzur kederi tüketmeli Müslüman Avrupa'yı titretmeli...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN

Pranga Şiiri