Resul vicdandan yana evliyalar da aynı,
Âlimler buna dâhil korumuşlar her canı...
Rab da Hakk'ı emreder merhamet duygusuyla,
Bu duygunun gereği vicdanın olgusuyla...
Vicdan ki her canlıya her mahlûkata gerek,
Hiçbir zulme yanaşma bilerek bilmeyerek...
Her zulmü tek tek çeker mahşer gününde ödersin,
Ettiğin her ne varsa onlarla yüzleşirsin...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sadaka hususunda işte sana vesile,
Rab rızası gereği kedi ve köpek besle...
Onlar şu an çok mahzun itilip kakılırlar,
Sokakların içinde zor durumda yaşarlar...
Kâh havladı diye şikâyet edilirler,
Korktuklarını söyler iftira düşünürler...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedicik var, diyorsun kıyaslama geliyor,
Yanlış tavırlar ile niyet reddediliyor...
Diyorum, kendi rızkım diyorum, alın terim,
İster almayabilir ister yiyebilirim...
Diyor, biz de açız bunu bizlere dağıt,
Şahsını acındırıyor ve döküyor ağıt...
Demiyor, bu hayvan aç demiyor onurluyum,
Fakirliğinden değil utandırılıyorum...
Bilse evin durumunu bilse niyetimizi,
Belki de üzülecek ve düşünecek bizi...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadını ve erkeği,
Anne yetiştirmiştir,
Kim ne derse desin,
Annelik meziyettir…
Anne her zaman anne,
Bu değişmez hakikat,
Canları yetiştiren,
O, her zaman tabiat…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK