Eğitim Sitesi

Parsellenmiş Yitik Hazineler Şiiri

Parsellenmiş Yitik Hazineler

İlerliyorlar bir bataklığın adesesinde..

Sonsuzluk tadında yabancı minerallere peşkeş çeken şifa/lar

Sigorta ise çizilmemiş hayal çemberinde

Sulusepken kem gözlerin miyop rahatsızlığı ise bir davetiye

Üç adım sonra yürümeye başlanıyor barikat topluluğuna…



Sulh mutfağından yükselen dumanlar iştah kapatıyor

Kızılcık şerbetini teselli sayanlar

Bir papatyanın hayatını karartıyor

Baharı heceleyen peteklerin sinesine bohemlik yüklerken

İştah kapatılıyor, karınca kepenklerinin masum tıkırtısına inat



Üçkağıtçı iskeletler dikişsiz cüzdanlara partikül dolduruyorlar

Yakut apoletli bir yabancı basıyor gürültülü çamurlara

Akvaryumdan çıkamayan bir damla sıkleti eziyor gurbeti

Gurbet ki aşk ile ateşte pişirilmiş toprak helezonu

Semaya yükselen bir çift elin gözüyaşlı destanı

Gurbet ki, ezilen cömert yüreğin hazin cümleleri



Kristal yastıklar bir mide düşüncesinden kaçamadılar

Mide.. çatal bahanesiyle aşk süvarisini yere serdi..!

Küheylan durdu ve duyumölçer paramparça oldu,

Bir düalizm yaşadı yorgun beyin ile paslı kalp

Kırlangıç fırtınası deldi aşk tulumunu



Kapanan yaşlı gözlerde bitmeyen teselli:

Batan güneş kamçı yemiş yıldızlardan,

Ve az ötede başka başka kayan yıldızlar!



Gürsel ÇOPUR

Gürsel ÇOPUR Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Gürsel ÇOPUR Şiirleri:

Çile

Ç.



Çevresinde yankılar var ömrün bir bir

Kâh ürperten bir sada

Kâh duvak narinliğinde ve sessizliğinde

Harmanlanan bir hayatta

Rutubet, silinmez tatlı geceleri anımsatan

Altın siluetlerle karşılaşmaya bedel

Beklemek ve daha fazla yaslanmak

Müebbet yiyen kırılmayan prangalarda

El birliği edilirse

Hummalı saatler biter

Bir salname çerçevesi kaldırılır belki

Figan ilmikleri çözülürken



İ.



İlamı verilmiş gözyaşı sedefiyle

Bir miras alınır ceste ceste

Yerinde durmayan ve tutulamayan

Ruhun hançer yemesi

Ayraç ile som bir beden

Yeryüzünün iltihap dağıtan sokaklarında

Yılgın kirpikler somaki heyecan

Hoşamedi panjurları kapanıyor bu gece

Hizlan tatmış çekilmeyen küreklerle.



L.



Leyleğin kanatlarında aranmaz oldu bahar

Berceste aynası kırık duvarlara asılı

Kundaklamış gayesini sisli canlar

Aşiyan bir makam bulunmayınca

Arbede yaşanıyor bahar kanatlarında

Sessiz süzülmeler ise cabası..

İnfazı verilmiş merhamet kuluçkalarıyla

Dayanamıyor yürek seyyal bandında

Köpük köpük sönerken





E.



Endaze ışığı sönüyor yalaz gecesinde

Peyzajı kurulmuş barakalarda

Kaynamayan tencereler ve sıcak fakirlik

Peykanlar batıyor gören gözlere

Kanayan kalpte açılmayan sübab,

Kehkeşan çilesi dağıtıyor her köşeye

Huzur tarazında açılmayan düğümler

Lâl olmuş çiçekli bahçeler..

Endaze ışığı sönüyor yalaz gecesinde.



Gürsel ÇOPUR


Gürsel ÇOPUR

Ağlayan Güller Ve Yeşeren Ruhlar

Bir rüya ile sayfa açılmıştı başka bir âlemde

Bir rüya ile yanan mumun varlığı hissedilmişti

Küsmemişti karanlığın duvağına matem çalmış hançer!

Eflatun şahikalar perdelerini örtmüşlerdi birer birer

Aksesuarı, pencereden süzülen gözlere bir hitabeydi sadece

Baş tacıydı dizinden ayrılmayan yavrusuna nasihatleri

Bir anne, şefkat deryasıyla başlamıştı bu âleme…



Oysa…

Darağacında sallanıyordu çocuksu hayaller

Bin hummalı asimetrik hislerin kavşağındaydı insan,

Taşıyordu her zaman unutageldiği ruh motifini

İkircik nükteler örümcek ağını delmişti dün gece

Bu sabah ise yelkovan akrepten önce uyanmıştı

Müjde aramıştı tepeler ardındaki yankılarda

Ah gözler! Ararken unutulan yılların çetelesi

Nerdesiniz, bakışlarına susadığım beyaz elli kurtarıcılar?

Bir anne, şefkat duasıyla başlamışken bu âleme…



Ağlayan güller aralar sergüzeşt/i

Izdırap yüklü bahçeden bir mancınıkla atılırcasına

Müptela olunur can’ın hatırı için

Bir kar tanesine çarpmadan hayatı anlamaktır onun kitabı

Bohem hayatında evcil tebessüme rastlanmaz

Çöle maya çalmaktır bir bedevinin retinası

İnat değildir tozu dumana katan yılkıların kostümü

Güneş ışığını arar hasret balına banarcasına

Bir gül sergüzeştinde toprak olunur mezarın güvertesinde



Bahar sergisine davetliydi yeşeren ruhlar..

Unutulmamıştı takvim yaprağına gizlenmiş efsun

Kendisini bin defa da ateşe atsa pervaneler

Kirpikten caddelere bu ruhların gözleri yağar!

Sessiz bir gemide ilerleyen dinar misafiri ayaklar

Bulutların bukle deminde yürüyordu

Amade işaret parmakları çizgi çizgi kalkarken

Ayaküstü sabrı eritiyordu güneş ışıkları



Gürsel ÇOPUR




Gürsel ÇOPUR

Parsellenmiş Yitik Hazineler

İlerliyorlar bir bataklığın adesesinde..

Sonsuzluk tadında yabancı minerallere peşkeş çeken şifa/lar

Sigorta ise çizilmemiş hayal çemberinde

Sulusepken kem gözlerin miyop rahatsızlığı ise bir davetiye

Üç adım sonra yürümeye başlanıyor barikat topluluğuna…



Sulh mutfağından yükselen dumanlar iştah kapatıyor

Kızılcık şerbetini teselli sayanlar

Bir papatyanın hayatını karartıyor

Baharı heceleyen peteklerin sinesine bohemlik yüklerken

İştah kapatılıyor, karınca kepenklerinin masum tıkırtısına inat



Üçkağıtçı iskeletler dikişsiz cüzdanlara partikül dolduruyorlar

Yakut apoletli bir yabancı basıyor gürültülü çamurlara

Akvaryumdan çıkamayan bir damla sıkleti eziyor gurbeti

Gurbet ki aşk ile ateşte pişirilmiş toprak helezonu

Semaya yükselen bir çift elin gözüyaşlı destanı

Gurbet ki, ezilen cömert yüreğin hazin cümleleri



Kristal yastıklar bir mide düşüncesinden kaçamadılar

Mide.. çatal bahanesiyle aşk süvarisini yere serdi..!

Küheylan durdu ve duyumölçer paramparça oldu,

Bir düalizm yaşadı yorgun beyin ile paslı kalp

Kırlangıç fırtınası deldi aşk tulumunu



Kapanan yaşlı gözlerde bitmeyen teselli:

Batan güneş kamçı yemiş yıldızlardan,

Ve az ötede başka başka kayan yıldızlar!



Gürsel ÇOPUR


Gürsel ÇOPUR

Parsellenmiş Yitik Hazineler Şiiri