Özelimsin Şiiri

İnsan Ol Be Kardeşim.

Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.

Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.

Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Ölümsüzlük

Mevsimler geçiyor, hayat bitiyor.
Avare yıllarım, haz peşinde koşan gençliğim yok artık.
Bir bahardı aşk, mevsiminde diriydi dallarım, renk renkti çiçeklerim.
Kuş cıvıltıları doluydu dallarımda.
Mevsimler, hep aşka bakardı bende.
Yürek hep taze, hep alabildiğine cesur...
Güneş süzülürdü, yapraklarının arasından.
İçimde, bitip tükenmek bilmez, bir umut...
Herşey o kadar canlı, o kadar berrak.
Dünya dönüşüyor, değişiyor...
Ben ise, zamanı sorguluyorum...
Tüm ölümlülügüme inat...
Ölümsüzleşiyorum şiirlerde..

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Acılar

Doğdum acıların, düştüm içine.
Büyüdüm neden ki? hiç mi hiçine
Rastladım şansa, insanın piçine.
Tanrım derman sende, dindir acımı.

İyi insanlar, neden saygı görmez?
Kötü olanlar, neden kaygı duymaz?
Bu kuluna, hiç mi piyango vurmaz?
Rabb'im çare ver, gönder ilacımı.

Tanrım dert de sende, derman da sende.
Kalmadı takatim, bu yorgun bedende.
istesem de severim, istemesem de.
Mevlam deva sende, dindir sızımı.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL