İstanbul'da Binalar Ve İnsanlar!
İstanbul’da binalar gördüm:
üst üste,sarmaş dolaş..
yedi tepe, dağ gibi
Pek çoğunda ağaç yok
lâhit mezarlar gibi
*
Geceleri, her biri
türbe gibi bakıyor
Gündüzleri, içinden
yola insan akıyor
*
İnsanlara baktım da
umut; yanardağ gibi
Sağa sola yağarlar
lâpa lâpa kar gibi
*
Kimi hemen eriyor
tavadaki yağ gibi
Kimi buzdan bir kayaç
Erciyes Dağı gibi
*
Kimi, hasata hazır
şıralık bağa dönmüş
Kimisi gaz kaçıran
balon gibi pörsümüş
*
Kimisi korunaksız
kabuksuz nara benzer
Kimisi seyyah olmuş
gün boyu gezer gezer
*
Sordum da, hiçbirinin
dönmeye yok niyeti
Pek çoğu, varoşlarda
yaşayan beyaz zenci!
*
Kalplerini yaksa da
şu memleket özlemi
Her birinin gönlünde
hep, İstanbul var gibi
*
Kiminin bir tek ah’ı
bin ah gibi yakıyor
Kimi, vaha arayan
mecnun gibi bakıyor
*
Kimisi dane dane dökülüyor
çarklardan
Kimisi medet umar
neonlu akşamlardan
*
Kimisi yuva arar
yedi tepe üstünde
Kiminin Sultanahmet
yükselir gözlerinde
*
Kimi güvercin olmuş
Yenicami önünde
Kiminin bir tas çorba
tütüyor gözlerinde
*
Kimisi de Boğaz’a
başka yerden bakıyor
Gönlünde ya Çırağan
ya da Yıldız yatıyor
*
Kiminin’se
gemiler geziyor yüreğinde
Kiminin
Dolmabahçe tütüyor
...............sözlerinde
*
Kimisi kulak verir
ezanların sesine
Kimisi şiir yazar
denizin gözlerine
*
Kimi, köprü üstünden
olta atar sulara
Kimi de Sirkeci’de
bakar mor vagonlara
*
Kimi denizde vapur,
Gün boyu siren çalar!
Kimi denizde martı
sulardan buse çalar
*
Her biri başka ilden
kimisi başka dilden
Alamazlar kendini
Boğaz’ın gözlerinden
*
Kimisi duymamıştır
Aşiyan’ın adını
Kimisi tatmamıştır
Beşiktaş’ın tadını
*
Ne Cahit bilir kimi
Ne 0rhan..Ne Külebi
Ne Çamlıca üstünden
bakan Yahya Kemal’i
*
Pek çoğu ortadirek
Pek çoğu da öğrenci
“Kimi bir ev kedisi
Kimi de bir ciğerci...”.
*
Her birinin umudu
ekmek kadar kocaman
Her birinin gönlünde
yatar koca bir aslan!
*
Pek çoğu,
iki eşli
acı çeken bir duldur!
İlk yâr, memleketleri
ikinci İstanbul’dur
*
Umut verir onlara
bu şehrin nimetleri
Mum gibi bitseler de
ararlar vitrinleri!
*
İstanbul, onlar için
taşı altın diyardır
Bir susamlı simitle
pek çoğu bahtiyardır!
*
Sonunda bilirler ki
çoğu burdan yolcudur
Sorarsan, umutları
yine de İstanbul’dur
*
Yollarda koştururular
görünen hayal gibi
Bağdat Yolu’na düşmüş
birer karınca gibi
*
Baktım da gözlerine
şu İstanbul, yâr gibi
Her birinin gönlünde
Tek, İstanbul var gibi
……..***…
21.04.2009..pzt.
Ali Koç ELEGEÇMEZ