Sude naz aybar çok güzel bir şiir uyumlu 2019-02-06
On Beş Temmuz Gecesi
On beş Temmuz gecesi,
İhanet bilmecesi,
Sinsilerin zilleti,
Milletimin izzeti.
Hak davanın erleri,
Muhammed neferleri,
Tanklar önüne geçti,
Göz kırpmadan can verdi.
On beş Temmuz gecesi,
Kalleşliğin zirvesi,
Münâfıklar zilleti,
Milletimin izzeti.
Şehâdet âşıkları,
Allah’tır mâşukları,
Göğsünü siper etti,
Namusu çiğnetmedi.
On beş Temmuz gecesi,
Maskelerin düşmesi,
Nifaktan bedenlerin,
İmana yenilmesi.
Sancağın al rengi,
Mü’minin tekbirleri,
İnletti her bir yeri,
Milletimin gür sesi.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:
Âdem der:’’Nedir âlem?’’
İ’lem eyyühel âlem!
Yaz bunu kalem!
Adem bir âlem,
Vücûd bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Sema bir âlem,
Arz bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Necm bir âlem,
Seyyare bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Hava bir âlem,
Bahr bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Can bir âlem!
Kan bir âlem!
Yaz bunu kalem!
Nebat bir âlem,
Hayvan bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Mantar bir âlem,
Cin bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Melek bir âlem,
İnsan bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Nevm bir âlem,
Mevt bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Dünya bir âlem,
Berzah bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Şehadet bir âlem,
Gayb bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Leylak bir âlem,
Gül bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Kedi bir âlem,
Kelb bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Sen bir âlem,
Ben bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Kırık kalbimde,
Bin şiir yeşerdi.
Rabbim bir zerre muhabbetin,
Ebeden yeterdi.
Nakşettim dizeleri,
Lütfedilenleri…
Kırılan kalplere,
Hakk diyen gönüllere.
Kalbimle görür oldum,
Gönlümle duyar oldum,
Aşkınla doldum,
Bülbüm oldum Sen diye.
Nakşettim dizeleri,
Lütfedilenleri…
Muvahhid nefislere,
Muttaki nefeslere.
Kalbim geldi dile,
Seslendi âleme.
Deftere kaleme,
Hacet ne diye?
Nakşettim dizeleri,
Lütfedilenleri…
Kırılan kalplere,
Hakk diyen gönüllere.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Uhud Savaşı…
Ve savaşın en kızgın anı,
Bedir’den sonra ikinci bir mağlubiyeti tadan müşrikler,
Gerisin geri kaçmakta idiler.
Fakat bu henüz kesin bir zafer değildi;
Dönemeyecekleri bir noktaya dek,
Müşriklerin takibi, savaşın gereğiydi.
Müslümanlar bir an bunu unuttular,
Ganimet toplamaya koyuldular,
Ve Ayneyn tepesindeki okçular,
Ne olursa olsun mevzilerini terk etmemesi gereken o okçular…
Savaşı kazandık diye heyecana tutuldular,
Verilen emri nisyan ile ganimete koştular.
Derken savaşın seyri değişti,
Güzide sahabe Mus’ab bin Umeyr şehadete erişti.
Meşhurdu onun Resûlullah’a benzerliği.
Onu şehit eden zannetti ki o Resûlullah idi;
Çıktı müşriğin biri dağ başına,
Muhammed öldürüldü diye başladı haykırışa.
Bunu duyan sahabeler düştü telaşa;
Resûlullah öldüyse,
Savaşmanın ne anlamı var?
Akıllarda şimdi bu düşünce var.
Ve savaşın seyrini değiştiren sahabe…
İşte Enes bin Nadr!
Atıldı savaş meydanına,
Haykırdı doya doya:
‘‘Öldüyse Resûlullah,
Bakidir Rabbimiz Allah!
O öldürüldüyse ne anlamı var yaşamanın?
Haydi onun şehit olduğu dava uğruna çarpışalım!
Ve biz de onun gibi şehit olalım!’’
Onun bu haykırışı,
Oldu mü’minlerin yeniden canlanışı.
Enes bin Nadr denize dalar gibi daldı,
Müşriklerin tam ortasına,
Kanının son damlasına dek çarpışmada kaldı,
Seksen kılıç ve mızrak darbesi aldı.
Savaş sonunda şehitlere bakıldı,
Enes’in kim olduğu anlaşılmadı.
Onu ancak kız kardeşi Rubeyyi
Parmağındaki bir işarete bakarak tanıdı.
Bu yüce kahramanı Kur’an övgüyle anlattı.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN