Eğitim Sitesi

Ölümün Koynunda Yaşamak Şiiri

Ölümün Koynunda Yaşamak

Ölüm bugün bedenimi sardı
Sigara dumanımdan cesetler fışkırıyor
Her nefeste yılanlar sarmaş dolaş
Martılar ölüşümü izliyor bu gece

Ay tam karşımda uzuyor
Tanrı fırsat kolluyor canımı almak için
Odamdaki böceği ösledim,yakınlarda mı acaba?
Lambalar sönük,lambalar sahipsiz,sinekler tatilde bu gece

Çayım dibe vurmuş,çocuklarda bir isteksizlik
Belki de ben öyle bakıyorum,öylece bakıyorum
Belki de en büyük vaiz ölüm,nihayetinde
Yıldızların tadında ab-ı hayat yok bu gece

Yaşamak işkence gibi artık
Kuşların çığlıkları canımı acıtıyor
Belki ağıt belki teselli bilmem ama
Meçhuller çığlık atıyor bu gece

Küçük böcekler sayfalarda eğleşiyor
Sineklerde başka lambaları kolluyor zaten
Belki baharı belki dirilişi kutluyorlar
Ben yine geçmişi kemiriyorum bu gece

Çiçeklerim dünden hayli kırgın bana
Suda yüzen hayalim bugün dalgın mı ne
Uzun kareli minderim bir çocuktan muvazzaf
Hanedeki tek tesellim sukunet-i ahval bu gece

Kavgalar şimdilik sona ermiş gibi
Kimse aşkı hakkıyla yaşamıyor
Dışarıda ise bir savaş,ganimeti sadece toz-toprak
En sevdiğim şarkı tat vermiyor bu gece

Sanki yavaş yavaş canım çıkıyor
bir yandan da masum,yetimi çekiyorum içime
Geleceği parlak olan belki de sadece yıldızlar
Toprağa aşık kemiklerim içten içe sızlıyor bu gece

Yastığım ruhunu teslim etmiş bir ölü gibi
Yıldızlar seyrek,gökyüzü sadece çocuklara gülümsüyor
Gittikçe tanrıdan uzaklaşıyor gibiyim
Ay gökyüzünden ırak,şems ağlıyor bu gece

Şımarık şempanzeler gökyüzünde kahkaha atıyor
Tahtalar kirli,kilitler sahibini bulmuş
Nöbetçiler...alın bu mahlukatı gökyüzünden
Yapraklar ben rahatladıkça yutkunuyor

Kim kaldırdı o kaldırım taşlarını oradan
Aman Allahım ölümmü o gelen heybet?
Ne kadar da görkemli,biraz da tadım tuzum yok
Söylendiği gibi korkunç deyil sanki

Üzerime doğru geliyor
Tek bir hamle yeter üstadım
Ulaştır beni gitmek istediğim yere
Martılar kaçışmayın,bu gelen tanrının çocuğu...

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Bilemedim

Dilimin ucuna geliyor amma
Söylesem mi sussam mı bilemedim
Ağzımıza doldurulan haramı
Yutkunsam mı kussam mı bilemedim

Her neyi varsa sokuyor gözüne
İtibar edilmez bir tek sözüne
Arlanmayacak amma yüzüne
Tükürsem mi sövsem mi bilemedim.

Kitabı yazılmış ahlaksızlığın
Haksızlık, edepsizlik, hırsızlığın
Okumayan mahkumu yalnızlığın
Ağlasam mı gülsem mi bilemedim.

Anonim

İsimsiz

Duyun Beni

Duyun artık beni hala hayattayım kulak verin
Yaşamakla ölüm arasında bırakmayın
Bir gelin uğrayın yüreğime anlamaya çalışın
Birikmişlerimi kusmaya ihtiyacım var her an

Hissedin artık varlığımı henüz ölmedim ben
Gülmeye, dolaşmaya ihtiyacım var herkes gibi
Herkesle deli gibi saçmalayıp coşasım var belki de
Alın beni sokun bağrınıza buna ihtiyacım var

Yüreğimle dost olanın kölesi olurum bu denli
Artık hissedin ne halde olduğumu nolur hissedin
Yalnızlığımın gölgesinden boğuldum kuytu köşelerde
Gelin çıkarın bu ruh bunalımından beni çıkarın

Yüreğime kulak veren olursa hemen gelsin
Çıkarsın derinimde yatan acı dolu gerçekleri
O zaman anlaşılırım kim bilir bunca yıl
Yalnız bırakılmamın acı gerçeğini, sebebini....

#Suzan Kurt

İsimsiz

İnsanmı Kalmış...

Yürekten seven insan görmedim
Baksana arkadaş insan mı kalmış
Gülmedi kaderim bana gülmedim
Yüzümü güldürecek insan mı kalmış

Hep ağladım ben köşe başında
Sanmayın ihtiyar otuz üç yaşında
Saçları beyaz aklar saçında
Gençliğim gibi insan mı kalmış

Keşke yıllarca çocuk kalsaydım
Çamurla oynayan çocuk olsaydım
Kederle değil mutluluk dolsaydım
Artık mutlu edecek insan mı kalmış

Sözlerim keder kusura bakmayın
Patlamaya hazırım kibrit çakmayın
Yeter şu şair Mehmet'i yakmayın
Bu dünyada yanmayan insan mı kalmış

Kimi çileyle kibritsiz yanar
Yüzleri gülse de içi kan ağlar
Zengin yer içer keyfine bakar
Söyle vicdanlı insan mı kalmış

Ölsem mezara koyanım olmaz
Sanmayın bu hayat beni de yormaz
Ölsem ardımdan dua edenim olmaz
Bana dua eden insan mı kalmış...

Kederli Şair Mehmet 23

İsimsiz

Ölümün Koynunda Yaşamak Şiiri