İlk defa bu kadar mutlu oldum.
Lalemi, papatyamı, gülümü buldum.
Kalbimin sönük yıldızını ben seninle aydınlığa kavuşturdum.
İsimsiz
Bir olu dusunun.
Ruhu cekilmis bedenden.
Yasayan insanlari.
Korkutur yerinden.
Soguktur olu yuzu.
Buz keser goreni.
Kalplere korku saran.
Azrailin heybeti.
Kabir evleri goren.
Giremez korkudan.
Sira ona gelcek diye.
Cikamaz ki kabustan..!
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İlk defa bu kadar mutlu oldum.
Lalemi, papatyamı, gülümü buldum.
Kalbimin sönük yıldızını ben seninle aydınlığa kavuşturdum.
İsimsiz
İnsan son kez görürmüş sevdiğini
Ya yanında ya da mezarında
Her gördüğümde sonmuş gibi sevdim seni
Her ayrılık sonmuş gibi yaktı canımı
Ama son ayrılık mezar taşındaki ayrılıktı
Soğuk, karanlık ve yapa yalnız
Son kez gördüm seni o gün
Ama şimdi ne yanımdasın nede mezarımda
İsimsiz
Güzeldik biz eskiden çok eskiden.
Yürekler iç içeyken...
Bir lokma ekmeği bölüşürken...
Acıyı, mutluluğu paylaşırken...
Komşularımızın yanından selamsız sabahsız geçmezken...
Yardımlaşmanın ne demek olduğunun bilincindeyken...
Menfaatsiz, çıkarsız sevgiyi yürekten verirken...
Sevmek, sevilmek ayaklar altına alınmamışken...
Güzeldik biz eskiden, ama çok eskiden...!
İsimsiz