Ağlıyor gözlerim kurumaz oldu
Hep gözyaşlarıma keder oldular
Dostunum diyenler düşmanım oldu
Sahte dostlarım yalan oldular
Gördüğüm herkesi ben gibi sandım
Yazık ki onlar için ateşte yandım
Sahte sözlerine nasılda kandım
Artık uyandım ölen oldular
Beş kuruş için namus sattılar
Para uğruna dinini attılar
Tövbe haşa paraya taptılar
Bu dünya için dininden oldular
Çok şükür kimseye kulluk etmedim
Fakiri hor görüp garibi ezmedim
Anamı babamı zaten üzmedim
Ailemden başkası hep tuz oldular
Ölmeden öldüm mezar kazdılar
Mezar taşıma şair yazdılar
Cesedim bir köşede sanma aldılar
Çok sevdiğim kişiler ecelim oldular..
Çileli Çilekeş Şair Mehmet
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir rüya gördüm
Pembe bir rüya
Huzur dolu bir dünya
Barış dolu bir yaşam
Dağların ardı aydınlık
Ellerinde balonlar
Gülüyordu insanlar
Kin ve nefret bitmişti
Kirli dünya gitmişti
Gözyaşları dinmişti
Neşe dolu dünyamda
Savaş yoktu artık,
Son bulmuştu açlık
Merhamet ve vicdanla
Kötülük yoktu ASLA!
İsimsiz
Bugün ilk defa resmine baktım
ilk defa seni hatırlattılar bana
onun evleneceğini öğrendim
öğrendiğim an sen, sen aklıma geldin
feysten yazmak istedim feysten
ama bir türlü yazamadım
çünkü ben
ben seni
ben seni kendi içimde öldürmüştüm
hayalde olsa güzeldik biz
biz olmasakta güzeldik
şimdi, şimdi şarkının sözlerini devam edip
devam edip biz olmasakta yan yana diyeceğim ama
ama biz zaten hiççççççççççççççççç
biz olmadık ki
sen hak etmedin beni
bende seni bende seni
İsimsiz
zor bir nakış işliyorum
liseyi ve aşkı
hüzünden bir kanaviçiye
üveyikler ibibikler arıyorum
kendileride gece çullukları
bana bir salgın çağrıştıran bıldırcınlar
lise öğretmenlerinin dolduğu odalardan
sarı asmalar ürküyor coştuğunda
kim bilir kuşların öldüğünü
rüzgar geçerek selviler arasında
sepetime diken güller toplayıp
annemin güzelliğine hüzün
kuşlar vurduğumu benim
çağlar çaldığımı
kim billir hala nasıl süslüyor beni
o yusufçuk sesleri
İsimsiz